روایات مستند ودرسهای آموزنده ازمعارف اسلامی

ابن ابی حاتم ازیزید بن اصم روایت نموده که گفت: « مردی ازاهل شام که انسان جنگجووپیکارگری بود، نزد عمربن خطاب ( رض ) می آمد، حضرت عمروی را مدتی ندید وپرسید: فلان بن فلان کجاست؟ گفتند: ای امیرالمؤمنین، شراب نوشی را زیاد وزیادترکرده، سپس می افزاید: حضرت عمر( رض) کاتبش را فراخواند وگفت: ازطرف عمربن خطاب برای فلان بن فلان بنویس! سلام برتوتقدیم باد! من با ارسال این نامه به سویت، خداوند( ج ) را ستایش می کنم که جزوی معبود دیگری نیست، خداوندی که بخشندۀ گناه، قبول کنندۀ توبه، عذاب دهندۀ سخت، وصاحب انعام وفضل است، وخدایی جزوی نیست وبرگشت همه به سوی اوست. پس ازآن به یارانش گفت: به خداوند ( ج ) درمورد وی دعا کنید که به قلبش متوجه گردیده وخداوند ( ج) توبه اش را بپذیرد.

هنگامی که نامۀ عمر( رض ) به وی رسید به خواندن آن آغازکرد وتکراراً آنرا خوانده ومی گفت: بخشندۀ گناه، قبول کنندۀ توبه، عذاب دهندۀ سخت، .صاحب انعام وفضل، مرا ازعذابش ترسانیده ووعده ام نموده که مرا بیامرزد.»

این را حافظ ابونعیم هم به نقل ازجعفربن برقان روایت نموده وافزوده است: « توبه اش را همیشه با خود تکرارمی نمود، پس ازمدتی گریست وشراب نوشی را ترک کرد، وبرآن استوارماند. زمانی که خبرش به عمر( رض) رسید، گفت : اینطورعمل کنید: وقتی یکی ازبرادران تان را دیدید که مرتکب لغرشی گردیده است استوارش سازید، واطمینانش دهید، وبه خداوند( ج) دعا نمائید تا توبه اش را بپذیرد، وازهمکاران شیطان برضد وی نباشید.»