20 – 1 - 2022
نامۀ
سرگشاده به ....
قسمت
پانزدهم
سید جمال الدین افغان را زمانی که مجبوربه ترک
خاک ووطن کردند وبه دنیای غرب روی آورد وحال وهوای اجتماعی، اخلاقی وسیاسی این
سرزمین ها را با تدبروتأمل زیرمطالعه قرارداد، اعلام کرد: « من مسلمان را درشرق
واما اسلام را درغرب یافتم »، آیا او واقعاَ دراین سرزمین ها با حقایقی
روبروگردیده بود؟ بلی. زیرا او دراین سرزمین ها دریافته بود که پیروی ازاصل واصول
ورعایت قانون وزانو زدن دربرابرقانون یک فرهنگ جا افتاده ورایج ومورد قبول عامۀ
مردم این سرزمین ها است.
پروردگارمی فرماید:
« خداوند
آئینی را برای شما (مؤمنان) بیان داشته وروشن نموده است که آن را به نوح توصیه
کرده است وما آن را به تو وحی و به ابراهیم وموسی وعیسی سفارش نموده ایم (به همه
ای آنان سفارش کرده ایم که اصول) دین را پا برجا دارید ودرآن تفرقه نکنید
واختلاف نورزید. این چیزی که شما مشرکان را بدان می‌خوانید (که پا برجا داشتن اصول
و ارکان دین است) بر مشرکان سخت گران می‌آید. خداوند هرکه را بخواهد برای این دین
برمی‌گزیند وهرکه (ازدشمنانگی با دین دست بکشد و) به سوی آن برگردد، بدان رهنمودش
می‌گرداند.» شوری:12
بشردرجستجوی فلاح ورستگاری وسعادت وخوشبختی
است. کسی خوشبختی وسعادت را درمال وثروت، کسی درچوکی ومقام، کسی درخانواده
وفرزندان، کسی درقوم ونژاد، کسی درسرزمین ووطن، کسی د رمذهب وگروه ویا حزب خاص،
وبهمین گونه اهداف ومقاصد کوچک وبزرگ دیگری بگونۀ مثال: چشم وصورت ویا جرأت
وشهامتی جستجومی کند.
مال وثروت
اگرازطریق مشروع وحلال بدست آید وعلاوه برادای ذکات آن وصدقاتی که برآن مال می
افزاید وباعث درمان زخم های می شود که دراثرفقروناتوانی برمردمی تحمیل گردیده است،
خیلی هم اززندگی با تنگدستی بهتروافضل است، ومقام ومنزلتی ( رسمی وغیررسمی ) هم که
درسایۀ دستورات الهی وبررعایت وجائب ومسئولیت های ایمانی وانسانی باشد؛ شایستۀ
مقام انسان وخیلی هم پسندیده است؛ تاجر، زارع، استاد، انجنیروداکتری هم که زندگی
شان را مطابق دستورات الهی سروسامان دهند یعنی همان گونه که برای مال ومتاع، وکسب
علم ودانش انسانی وقت خود را صرف کرده اند، درادای فرایض ووجایب الهی هم کوتاهی
نکرده وبه جهت فراگیری علم وآگاهی ازدستورات الهی تلاش کنند می توانند درعرصه های
وسیع مادی ومعنوی به مدارج عالی علمی وعرفانی وانسانی رسیده ومصدرخدمات شایانی
برای انسان ومقام انسانی خود شوند. درغیرآن به این معنی است که انسان فقط برای حوایج
دنیای خود سعی و تلاش کرده وازدین وآخرت خود غافل گردیده است وبس.
اللهمَّ لا
تجعل الدنیا اکبرهمَّنا ولامبلغ علمنا.
« خدایا دنیا را بزرگترین مقصد وکوشش وسرحد
دانش ما قرارمده.»
پروردگارمی فرماید:
« برای انسان، محبّت شهوات (و دلبستگی به امورمادی)
جلوه داده شده است، ازقبیل: عشق به زنان، فرزندان، ثروت هنگفت، آلاف واُلوف، طلا، نقره،
اسب های نشاندار(ومرکب های ممتاز)، چهارپایان (همچون: شتر، گاو، بز و گوسفند ...)،
کشت و زرع. این ها (همه) کالای دنیای پست
(فعلی) است و سرانجام نیک (تلاش گران در راه حق) درپیشگاه خدا است (و همو داند که
درآخرت به نیکوکاران چه چیزهائی عطاء خواهد کرد.» آل عمران: 14
« وکسی که ازخدا وپیغمبر (با تسلیم دربرابرفرمان
آنان و رضا به حکم ایشان) اطاعت کند، او(درروز رستاخیزبه بهشت رود وهمراه و) هم نشین
کسانی خواهد بود که (مقرّبان درگاهند و) خداوند بدیشان نعمت (هدایت) داده است (و
مشمول الطاف خود نموده است و بزرگواری خویش را برآنان تمام کرده است. آن مقرّبانی
که اوهمدم شان خواهد بود، عبارت اند) از پیغمبران و راست روان (و راست گویانی که
پیغمبران را تصدیق کردند و برراه آنان رفتند) وشهیدان (یعنی آنان که خود را در راه
خدا فدا کردند) وشایستگان (یعنی سایربندگانی که درون وبیرون شان به زیورطاعت وعبادت
آراسته شد)، وآنان چه اندازه دوستان خوبی هستند!» سورۀ نساء:69
« ما همه ای چیزهای روی زمین را زینتِ آن کرده‌ایم
(وجهان پرزرق و برق، و پرنعمتی را برای انسان ها آراسته ایم) تا ایشان را بیازمایم
(و ببینیم ازآنان) کدام یک کارِنیکوترمی‌کند.» کهف:7
« ایشان را به نیکی ها و بدی ها آزمایش کردیم
تا این که (پشیمان شوند وازخواب غفلت بیداروبه سوی کردگار) باز گردند.» اعراف: 168
« به پروردگارت سوگند! که حتماً (درروز رستاخیزازآن
چه مردمان دردنیا انجام می‌دهند) ازجملگی ایشان پرس وجو خواهیم کرد.» حجر:92
ما ( مسلمین ) ازاسلام وارزش های والای آن
همیشه بهره مند گردیده وتوانسته ایم، درمقاطع مختلف تاریخ، جمع کثیری ازمردم
مسلمان را به دورخود وعقیدۀ خود ( اسلام) جمع کنیم ولی به نفع اغراض دیگری ( ازآن
ها ) استفاده کنیم. برخی گروه ها وکشورها تحت نام اسلام ایجاد گردید واسمش، گروه
اسلامی ..... ویا جمهوری اسلامی .... گذاشته شد ولی ازاین راه عدول کردند ویا هرگزاین
راه را نپیمودند، هرچند مردم مسلمان وتشنۀ اسلام شعاراسلام- اسلام، سردادند؛ ودراین
را ه حاضربه قربانی شدند ولی چیزی حاصل شان نشد، و درهمان اوایل ویا اواخرتشکیل
گروه ویا نظام؛ اسلام را یا کنارگذاشتند ویا دزدیدند.
درافغانستان همیشه شعارهای اسلامی سرداده شد،
وبه همین منوال زمانی که ندای جهاد فی سبیل الله بلند گردید، مردم مسلمان ومتدین
ما که دردیانت خود شهرۀ آفاق اند وبه دنبال گمشدۀ خود می گشتند، کوچک وبزرگ
وپیروجوان، فوج فوج برای پاسخ به این ندای الهی (جهاد ) حاضرگردیدند. مردمی را می
دیدیم که با پیوستن به صفوف جهاد، همه آن علایق وارتباطات وحتی عادات ورسوم
وظاهروباطن خود را برای این امرمهم آماده می ساختند. دراولین فرصت وپاسخ گوئی به
ندای جهاد لباس جهاد به تن کرده، سیل آسا بسوی مساجد ونمازوسایراراکین اسلام روی
آورده ودرظاهروباطن خود دگرگونی وتحولی عظیم را ایجاد نمودند، یعنی نه تنها به فرایض
وسنت ها حتی به مستحبات هم التفات کافی کرده، انسان های که هیچ گاهی درزندگی ریش
نگذاشته بودند، اکنون با ریش بزرگ وسیمای روحانی ومعنوی ولباس های گشاد وبزرگ
افغانی چیزی که خیلی مرسوم همان اوضاع وشرایط بود، خود را برای ادای فرایض الهی (
نماز، جهاد .... ) مجهزکرده، ریش، فکول وپتوازعلایم ونشانه های آن حرکت تاریخی وآن
تحول زمانی بود.
یکی
ازروزهای قبل ازسفربه این سرزمین ها ( دریکی ازکشورهای همسایه )، به همراه چند
نفری گردهم آمده بودیم، یکی ازافراد سرشناس ازترکیه تماس گرفته وشکایت کرده بود که
من هرجایی که گشتم اسلامی نیافتم. من که متوجه عمق مسئله گردیدم، گفتم که به اوبگو
که راست می گوئی، زیرا آن چه را که توبه عنوان اسلام ومسلمانی ویا مظهراسلام می
شناسی یعنی ریش، فکول وپَتُّوآنجا پیدا نمی شود وبیش ازاین خود را سرگردان نکن.
واما همین که دوران جهاد به پایان خود نزدیک
وخصوصاً ازآن زمانی که همه چیزمتحول گردید، ونظام جدیدی بمیان آمد، این بارتغییری
برعکس رونما گردید که جمع کثیری، با نیکتائی، وموهای جِل زده فرمایشی، با کوت
وشلوارودریشی، صورت وسیمای آرایشی، وقد وقامتی کاملاً غربی وفوق غربی به صحنه
آمدند، برخی ازاین ها گوئی که مدل های مد وفیشن هستند، وحتی چند قدم هم ازآن ها
جلوتر. افسوس است به حال ما واین ها. ( ادامه دارد )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر