در حاشیه هشتم مارچ روز زن
----------------
وضعیت زن در افغانستان و راه سوم
----------------
وضعیت زن در افغانستان و راه سوم
بدون مقدمات عرض کنم که زن در افغانستان دو بار مظلوم واقع شده است :
یکبار به سبب اسارت در چنگال بیرحم رسم و رواج و عنعنات نادرست ناشی از فرهنگ اجتماعی غلط که در تصادم با ارزش های انسانی و اسلامی قرار دارد .
این عنعنات فرسوده که بیشتر در "جاهلیت " ریشه دارد،سبب شده است تا زن در کشور ما از بسیاری حقوق اساسی خود بحیث انسان و مسلمان محروم باشد.
حقوقی چون تعلیم، کار مناسب با فطرت زن، مشارکت اجتماعی و میراث از جمله حقوقیست که متاسفانه فیصدی ی بزرگی از زنان کشور ما ازان محروم اند.
مظلومیت دوم زن در کشور ما اینست که بنام آزادی و دسترسی به حقوق از بسیاری ارزش های انسانی و اسلامی خود محروم شده و بحیث ابزاری در خدمت روند غربی سازی مطلق و بی قید و شرط جامعه وبیگانه شدن از ذات متمثل در این و هویت و اخلاق ، از وی استفاده می شود.
متاسفانه زن در افغانستان به اصطلاح عامیانه در میان دو سنگ" فرهنگ پوسیده "و موج "غربی سازی امام گسیخته " قربانی می شود.
راه خروج ازین حالت دردناک و ناهنجار اینست که زنان کشور ما راه سوم را که "جمع کردن بین اصالت و معاصرت " است اختیارنمایند و از هر دو دام" فرهنگ جاهلی" و" غربی شدن لجام گسیخته" که با انسانیت و دین و هویت آنان در تصادم است بیرون شوند.
این روند، یعنی روند نجات و بهبود وضعیت زن، که از آگاهی و اعتراف به مشکل آغاز می شود با بازگشت صادقانه و آگاهانه به" خود" یعنی بازگشت به دین و ارزش های مثبت انسانی وفرا گرفتن علم و دانش و تربیت درست فکری و اخلاقی و روحی ادامه می یابد.
نقش جامعه در مجموع بویژه دانشمندان و علمای دلسوز و دردمند و با رسالت در کامیابی روند نجات و بهبود وضعیت زن مسلمان بسیار مهم و بنیادین است.
فرآورده این روند زن مسلمانی است که از یک سو مدارج و مراحل تحصیلات عالی را پیموده و علوم و معارف عصر را خوب فراگرفته است و از طرف دیگر با فهم درست از اسلام و التزام به احکام و ارزش های آن از اصالت و متانت فکری و اخلاقی برخوردار دار و بهره مند است و بمثابه یک انسان مسلمان برای خود، خانواده؛جامعه و بشریت مفید است.
فضل الهادی وزین
عضو مجمع علمی علمای افغانستان
یکبار به سبب اسارت در چنگال بیرحم رسم و رواج و عنعنات نادرست ناشی از فرهنگ اجتماعی غلط که در تصادم با ارزش های انسانی و اسلامی قرار دارد .
این عنعنات فرسوده که بیشتر در "جاهلیت " ریشه دارد،سبب شده است تا زن در کشور ما از بسیاری حقوق اساسی خود بحیث انسان و مسلمان محروم باشد.
حقوقی چون تعلیم، کار مناسب با فطرت زن، مشارکت اجتماعی و میراث از جمله حقوقیست که متاسفانه فیصدی ی بزرگی از زنان کشور ما ازان محروم اند.
مظلومیت دوم زن در کشور ما اینست که بنام آزادی و دسترسی به حقوق از بسیاری ارزش های انسانی و اسلامی خود محروم شده و بحیث ابزاری در خدمت روند غربی سازی مطلق و بی قید و شرط جامعه وبیگانه شدن از ذات متمثل در این و هویت و اخلاق ، از وی استفاده می شود.
متاسفانه زن در افغانستان به اصطلاح عامیانه در میان دو سنگ" فرهنگ پوسیده "و موج "غربی سازی امام گسیخته " قربانی می شود.
راه خروج ازین حالت دردناک و ناهنجار اینست که زنان کشور ما راه سوم را که "جمع کردن بین اصالت و معاصرت " است اختیارنمایند و از هر دو دام" فرهنگ جاهلی" و" غربی شدن لجام گسیخته" که با انسانیت و دین و هویت آنان در تصادم است بیرون شوند.
این روند، یعنی روند نجات و بهبود وضعیت زن، که از آگاهی و اعتراف به مشکل آغاز می شود با بازگشت صادقانه و آگاهانه به" خود" یعنی بازگشت به دین و ارزش های مثبت انسانی وفرا گرفتن علم و دانش و تربیت درست فکری و اخلاقی و روحی ادامه می یابد.
نقش جامعه در مجموع بویژه دانشمندان و علمای دلسوز و دردمند و با رسالت در کامیابی روند نجات و بهبود وضعیت زن مسلمان بسیار مهم و بنیادین است.
فرآورده این روند زن مسلمانی است که از یک سو مدارج و مراحل تحصیلات عالی را پیموده و علوم و معارف عصر را خوب فراگرفته است و از طرف دیگر با فهم درست از اسلام و التزام به احکام و ارزش های آن از اصالت و متانت فکری و اخلاقی برخوردار دار و بهره مند است و بمثابه یک انسان مسلمان برای خود، خانواده؛جامعه و بشریت مفید است.
فضل الهادی وزین
عضو مجمع علمی علمای افغانستان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر