جنگ های خانمانسوزوتحمیلی، گروگان گیری وانتحار.

دراین کشمکش های موجود جهان، حساب افراد، نهادها، سازمانها وگروه ها را باید ازحساب ملتها ومردم، تباروقوم ودین ومذهب جدا کرد واین جنگهای خانمانسوزوعملیات های انتحاری وحملات وشبیخون هایی مکرری را که درگوشه وکنارجهان، براهداف وانگیزه های شرم آوری چون خود بزرگ بینی وتحقیردیگران، طغیان وتجاوز، اشغال وسلطه، تهدید وتحمیل، خشم وغضب، تعصب وتنگ نظری، غدروفریب، ظلم وبی عدالتی، حرص وآز( بیماریهای خطرناک)، دراین قرن بیست ویکم شدت پیدا کرده است وهرروزبساط آن گسترده ترمیگردد تا جائی که دامن مظلومان راهم فرا گرفته وبردارائی های عامه ونهادهای عام المنفعه هم خسارات وزیان های کمرشکنی بجا می گذارد، باید وسیلۀ برای اهداف ناپاک و نامشروع قرارنداد، اگرچه شاید درمواردی ازدین ومذهب وقوم وتباراستفاده های سوئی هم صورت بگیرد.

این وضعیت وحشتناک که برای همه ای بشریت بصورت هولناکی درآمده است باید توسط سازمانهای بین المللی وبیطرف، سازمان ملل وازجمله سازمانی که مدعی نظارت بربحران های جهانی است بدون تعصب ریشه یابی گردد.

واما تا زمانی که بساط دیکتاتوری وخشونت ازجهان برچیده نشود و به رأی وآرأ مردم احترامی گذاشته نشود و با زد وبند های سیاسی به سرنوشت ملت ها بازی گردد ودستگاه های استخباراتی دست ازتوطئه برندارند، وکمپنی های بزرگ سلاح سازی فقط به درآمد خود بیاندیشند ویا طرح ها ونقشه های کشتارجمعی وویران کننده درسربپرورانند، وشرکت های بزرگ چند ملیتی فقط به سود وسرمایۀ خود فکرکنند وپیمان های نظامی هم درمسابقه با یکدیگرباشند، باید درانتظارچنین وقایعی وحشتناکی بود ( تروروانتحاروانفجاروآوارگی وهجرت).

دنیای موجود که دم ازمدرنیته و پیشرفت بشرمیزند ومدعی بلامنازع فتح قله های علم وادب وفرهنگ است و برتخنیک وتکنالوژی خود جهت آسایش بشرمباهات می کند واما خود را ازچنگال امیال شیطانی تکبروغرور، حرص وحسد، بخل وبغض، اسراف وفضول خرچی رهانیده نمی تواند، چگونه می توان براین حالت آشفتۀ که بربشریت حاکم گردیده وعلاوه برویرانی وکشتار، اِسترس وافسردگی یکی ازدستآورد های ویرانگرآن است فایق آمد، اگرراه و چارۀ برای این معما پیدا نگردد، همانگونه که بشرجنگ های اول و دوم جهانی را تجربه کرده است به جنگ سومی کشیده خواهد شد که جرقۀ آن را کسانی خواهند زد که برای کسی قابل باورهم نخواهد بود وآنگاه بساط همگی جمع خواهد گردید.