قسمت اول
دراین حالی که قریب به اتفاق انسان های با سواد، تحصیلکرده ودانشگاهی، وحشی گری وبربریت را فقط وفقط به قرون وسطی نسبت می دهند وبا افتخاروسربلندی دم ازجلال وجبروت وحاکمیت وغلبۀ علم وعقل برزندگی بشر می زنند، وچنین وانمود می کنند که دوران سیاه روزی وبدبختی بشرسپری وزمان آسایش وآرامش بشرفرارسیده است اما می بینیم که نه تنها ازطغیان وتجاوزووحشی گری کاسته نشده است بلکه دراین یکی دوقرن اخیربردامنه ای آن افزایش چشم گیری بعمل آمده است.
بنظرم آن چه امروز ودراین دوره ازحیات بشراتفاق می افتد، خیلی هولناکترازآنچه است که درطول تاریخ بشریت اتفاق افتاده است. انتحار، انفجار، بمباردمان ، ترور و آواره کردن جوامع وملت ها چه ازطریق اِعمال زور وقدرت، تجاوزبه حریم انسان وانسانیت وچه هم بلایای طبیعی وانسانی همه وهمه به یک روند طبیعی وروزانه تبدیل شده است.
دربرخی جوامع اگراوضاع اجتماعی متشنج وتجاوزات وتعدی های صورت می گیرد، مراجع ومراکزی وجود دارد که جریانات را بررسی نموده ودرجستجوی راه حل به مراجع قانونی متوصل می گردند اما درکشورهای چون افغانسان، هرچه برسراین ملت، چه درگذشته وحال آمده ویا آورده اند، نه تنها کسی ویا مرجعی درپی عاملین ومسبین آن نبوده است بلکه، عاملین ومسببین همۀ جرم وجنایات را درنهایت برائت داده وبه مکافات وهدایای هم نوازش کرده اند.
آنچه دردنیا اتفاق افتاده است
درجون سال 2016 میلادی یک جوان 24 سالۀ سیاه پوست به اسم ( آدام ترائوره ) بدست نیروهای ژاندارمری فرانسه کشته شد، قتلی که حمایت های گستردۀ مردم فرانسه را با خود داشت ومنجربه آشوب ها وفتنۀ بزرگ درفرانسه گردید، هفتۀ گذشته پس ازسال ها تحقیق وبررسی جریان مذکور، داد گاهی درفرانسه ژاندارمری آن کشوررا برائت داد. همین که حکم برائت اعلام گردید، با وجود منع تجمعات وراهپیمائی، هزاران تظاهرکننده به خیابان های پاریس وشهرهای بزرگ دیگرفرانسه چون لیون، مارسی ولیل سرازیرگردیده درحمایت ازخانوادۀ مقتول علیه پولیس شعارداده، با محکوم کردن پولیس وژاندارمری، به آتش زدن ودرگیری با پولیس ونیروهای امنیتی پرداختند.
در تاریخ 24 ماه می امسال اتفاق دیگری همه را بهت زده وحیران کرد و آن این که یک نفرسیاه پوست امریکایی به اسم ( جورج فلوید ) توسط پلیس آن کشوربه شکل بیرحمانۀ به قتل رسید وطوری که دیده می شود، این نه اولین قتل وکشتاربیرحمانۀ سیاهان ونه هم آخرین آن درامریکا وجهان خواهد بود، بلکه تعصب وتنفر، نه دربین تمام اقشارجامعه بلکه دربین قشرمعلوم حال ومعینی بصورت سیستماتیک ادامه دارد، با این حادثه مردم به خیابان ها ریخته، سیاه وسفید، بومی ومهاجر، درصفوف واحد ویکپارچه علیه تعصب وتنفر، نظام طبقاتی وعلیه ظلم واستبداد یک طبقه برطبقۀ دیگرشعارداده وازجمله علیه پولیس راه پیمائی کرده وبه این هم اکتفا نکرده هرچه برسرراه شان قرارگرفت، یا سوختند ویا ازبین بردند. شعارعدالت- عدالت سرداده علیه تبعیض وتعصب شعارداده، خیابان ها وشهرها را به تصرف خود درآورده، پولیس ونیروهای امنیتی را محاصره کرده وعلیه نیروهای امنیتی نظام حاکم شعارسردادند. مهمترین شعاری که تا امروز، آنرا سرلوحۀ مبارزات خود قرارداده و درسراسرجهان ازامریکا تا کانادا واسترالیا واروپا ازآن استفاده کردند، این شعارشان است: « جان سیاهان ارزش دارد » آن ها تا جایی پیشرفتند که نظام حاکم را به تمکین دربرابر خود ومحاسبه با خاطیان وقاتلان ومحاکمۀ آن ها وادشتند.
چهارمأمورپولیسی که درجرم کشتن جورج فلوید شرکت داشتند بلاوقفه ازکاربرکناروبه دادگاه فراخوانده شده وبا اتهام قتل روبروگردیدند.
شورای شهرداری که این واقعه درآنجا اتفاق افتاده بود، طی نشستی به انحلال ادارۀ پولیس آن شهررأی داد.
کشوری که درنظم وقانون، قدرت واقتدارش دردنیا حرف اول را می زند، با این حادثه بلافاصله نظم وقانون درآن ازهم پاشید ونه تنها افراد ودسته جات معارض ومشخص، بلکه کل جامعه امریکا دست دردست یکدیگرداده، کشور را به یک آشوب وفتنۀ بزرگ روبروکردند، زیرا دفاع ازحفوق افراد ویک قشرآسیب دیده وآن هم دفاع ازحقوق یک همشهری ویک امریکائی، اگرچه رنگین پوست است به یک امرنهادینه بدل گردیده است
نزدیک به نیم قرن قبل، مارتین لوترکینگ رهبرومدافع حقوق سیاه پوستان امریکا را ترورکردند واما متعاقب آن با یک حرکت وخیزش مردمی وبا یک قیام عمومی گسترده وبنیادی، حقوق سیاه پوستان به رسمیت شناخته شد وبرای اولین بار، سیاه پوستان همانند سفید پوستان ازحقوق مساوی برخوردارگردیدند، وهنوز نیم قرن نگذشت که مردم امریکا سیاه پوستان اقلیت را به رهبری وریاست جمهوری امریکا نامزد وبه اکثریت آرا رهبری آن ها ( اُباما ) را دردو دورۀ متوالی با سعۀ صدرپذیرفته وقدرکردند. اقلیتی با برنامه وبا پرنسیپ وبا اصل واصول، که براکثریت ترجیح داده شد.
زمانی که برادرجورج فلوید با حضوردرکمیتۀ قضائی کنگرۀ امریکا خواهان « پایان دادن به رنج سیاه پوستان شد.»
وی خواهان « تصویب قوانینی برای اصلاح رفتاری پولیس گردید».
وی ازنمایندگان کنگره خواست، « نگذارند که جان برادرش بیهوده ازدست برود» .
وی خطاب به نمایندگان گفت: « همان رهبرانی باشید که این کشوروجهان به آن نیازدارد».
وی نیامد که مظلوم نمائی نموده وخواهان خسارت ویا خواهان امتیازات شخصی وخانوادگی وحتی قومی ونژادی گردد وبگوید که پس ازاین باید برای ما ( سیاهان ) هم درپلیس، ادارات ومقامات سهم معینی درنظرگرفته شود، چرا که ما مظلوم واقع گردیده ایم، وچیزی هم که مطالبه می کرد بلاوقفه برایش داده می شد.
جورج فلوید دربیست وپنجم ماه می یعنی پنجم جوزا کشته شد واما تا حالا که شانزدهمین روزازآن تاریخ می گذرد، درنیویارک وبوستون تظاهرات ادامه دارد. ودرهمه شهرهای بزرگ دنیا ازسیدنی استرالیا تا کانادا وانگلیس وفرانسه این تجمعات ادامه دارد.
چند روزقبل همانگونه که درهنگام کشتن جورج فلوید پای برگردنش گذاشته شده بود، رئیس واعضای کنگرۀ امریکا به قسم نمادین وهم نوائی وتقبیح این عمل ازکنگره پائین آمده وهمه یکجا ویکدست برای همان 8 دقیقه و46 ثانیه زانوزدند تا تأثروتأسف وغم شریکی خود را به جورج فلوید وخانواده اش ومردم امریکا نشان دهند.
چهارمأمورپولیسی که درجرم کشتن جورج فلوید شرکت داشتند بلاوقفه ازکاربرکناروبه دادگاه فراخوانده شده وبا اتهام قتل روبروگردیدند.
سیاه پوستانی که درسرزمین آبائی شان ( افریقای جنوبی) سال ها تحت استعمارانگلیس قرارداشته واقلیتی سفید پوست وتحمیلی برآن ها حکومت می کرد ورهبرمحبوب شان نِلسون ماندلا چهل سال را درپُشت میله های زندان سپری کرد، با استقلال آن کشورازچنگ انگلیس، همین که ماندلا اززندان آزاد شد، اورا دررأس قدرت آوردند واوهم پس ازیک دورۀ کاری مختصرومؤفقانه، قدرت را به صورت قانونی به مردم برگرداند وتا زنده بود بصورت یک رهبروقائد مورد احترام مردم، ویک پیشوای پایبند اصل واصول والگوی برای نسل های بعدی سیاهان افریقا گردید.
درسرزمینی ( امریکا ) که این اقلیت افریقائی تبار، روزی به عنوان برده گان وکارگران کارهای شاقه شناخته می شدند، پس ازجد وجهد ومبارزه وپیکاربلاوقفه وخستگی ناپذیربه صفت قشری هم طرازوهم میهن وهم وطن درآمدند. مردمی که به سختی مبارزه کرده وازدل وجان آمادۀ ایثاروفداکاری گردیده وازهمه چیزخود مایه گذاشته ونهایتاً به هدف ومقصدی که داشتند، رسیدند. زیرا هیچ چیزی دربرابراراده، عزم وتصمیم سالم ومثبت انسان نمی تواند کارسازومانع باشد، اگرچه کسانی نخواهند وسد راه انسان گردند، اما درنهایت انسان هدفمند ومعقول به مقصد خود رسیدنی است. هرجامعه، اُمت وملتی، اهدف وآرمان های خود را دارد که ماسوای اهداف فردی، شخصی وگروهی است، چیزی که فوق همۀ اهداف ومقاصد انسان قرارمی گیرد وهمه با عهد وپیمانی که می بندند به آن متعهد وهرکسی که درعهد وپیمانش کمترین شبهۀ پیدا شود ازجمع طرد ومنزوی گردیده وبا وی به دیده یک هم پیمان دیده نمی شود. ( ادامه دارد)
Saeid Eshagh Deljou Hossaini
سلام و درود بر برادر بزگوار جناب استاد ضيايي صاحب
بسيار عالي و متعهدانه قضاياي درد ناك تاريخ تعصب و ستم گري و نژاد پرستي و برتري جويي را برسي كرديد و مضار اين جنايت بشري را بر جوامع انساني معين و مشخص فرموديد من قوياً مطمئنم كه اثراتش بر روان و اراده كسانيكه وجدان آزاد و بيدار دارند حتمي است و افكار كهنه و منطق شرك را كه دعوت به برتري و سوددجويي و كهنه پرستي است دگر گون خواهد ساخت
از خداوند منان به جناب عالي آجر و پاداش تمنا دارم
بنظرم آن چه امروز ودراین دوره ازحیات بشراتفاق می افتد، خیلی هولناکترازآنچه است که درطول تاریخ بشریت اتفاق افتاده است. انتحار، انفجار، بمباردمان ، ترور و آواره کردن جوامع وملت ها چه ازطریق اِعمال زور وقدرت، تجاوزبه حریم انسان وانسانیت وچه هم بلایای طبیعی وانسانی همه وهمه به یک روند طبیعی وروزانه تبدیل شده است.
دربرخی جوامع اگراوضاع اجتماعی متشنج وتجاوزات وتعدی های صورت می گیرد، مراجع ومراکزی وجود دارد که جریانات را بررسی نموده ودرجستجوی راه حل به مراجع قانونی متوصل می گردند اما درکشورهای چون افغانسان، هرچه برسراین ملت، چه درگذشته وحال آمده ویا آورده اند، نه تنها کسی ویا مرجعی درپی عاملین ومسبین آن نبوده است بلکه، عاملین ومسببین همۀ جرم وجنایات را درنهایت برائت داده وبه مکافات وهدایای هم نوازش کرده اند.
آنچه دردنیا اتفاق افتاده است
درجون سال 2016 میلادی یک جوان 24 سالۀ سیاه پوست به اسم ( آدام ترائوره ) بدست نیروهای ژاندارمری فرانسه کشته شد، قتلی که حمایت های گستردۀ مردم فرانسه را با خود داشت ومنجربه آشوب ها وفتنۀ بزرگ درفرانسه گردید، هفتۀ گذشته پس ازسال ها تحقیق وبررسی جریان مذکور، داد گاهی درفرانسه ژاندارمری آن کشوررا برائت داد. همین که حکم برائت اعلام گردید، با وجود منع تجمعات وراهپیمائی، هزاران تظاهرکننده به خیابان های پاریس وشهرهای بزرگ دیگرفرانسه چون لیون، مارسی ولیل سرازیرگردیده درحمایت ازخانوادۀ مقتول علیه پولیس شعارداده، با محکوم کردن پولیس وژاندارمری، به آتش زدن ودرگیری با پولیس ونیروهای امنیتی پرداختند.
در تاریخ 24 ماه می امسال اتفاق دیگری همه را بهت زده وحیران کرد و آن این که یک نفرسیاه پوست امریکایی به اسم ( جورج فلوید ) توسط پلیس آن کشوربه شکل بیرحمانۀ به قتل رسید وطوری که دیده می شود، این نه اولین قتل وکشتاربیرحمانۀ سیاهان ونه هم آخرین آن درامریکا وجهان خواهد بود، بلکه تعصب وتنفر، نه دربین تمام اقشارجامعه بلکه دربین قشرمعلوم حال ومعینی بصورت سیستماتیک ادامه دارد، با این حادثه مردم به خیابان ها ریخته، سیاه وسفید، بومی ومهاجر، درصفوف واحد ویکپارچه علیه تعصب وتنفر، نظام طبقاتی وعلیه ظلم واستبداد یک طبقه برطبقۀ دیگرشعارداده وازجمله علیه پولیس راه پیمائی کرده وبه این هم اکتفا نکرده هرچه برسرراه شان قرارگرفت، یا سوختند ویا ازبین بردند. شعارعدالت- عدالت سرداده علیه تبعیض وتعصب شعارداده، خیابان ها وشهرها را به تصرف خود درآورده، پولیس ونیروهای امنیتی را محاصره کرده وعلیه نیروهای امنیتی نظام حاکم شعارسردادند. مهمترین شعاری که تا امروز، آنرا سرلوحۀ مبارزات خود قرارداده و درسراسرجهان ازامریکا تا کانادا واسترالیا واروپا ازآن استفاده کردند، این شعارشان است: « جان سیاهان ارزش دارد » آن ها تا جایی پیشرفتند که نظام حاکم را به تمکین دربرابر خود ومحاسبه با خاطیان وقاتلان ومحاکمۀ آن ها وادشتند.
چهارمأمورپولیسی که درجرم کشتن جورج فلوید شرکت داشتند بلاوقفه ازکاربرکناروبه دادگاه فراخوانده شده وبا اتهام قتل روبروگردیدند.
شورای شهرداری که این واقعه درآنجا اتفاق افتاده بود، طی نشستی به انحلال ادارۀ پولیس آن شهررأی داد.
کشوری که درنظم وقانون، قدرت واقتدارش دردنیا حرف اول را می زند، با این حادثه بلافاصله نظم وقانون درآن ازهم پاشید ونه تنها افراد ودسته جات معارض ومشخص، بلکه کل جامعه امریکا دست دردست یکدیگرداده، کشور را به یک آشوب وفتنۀ بزرگ روبروکردند، زیرا دفاع ازحفوق افراد ویک قشرآسیب دیده وآن هم دفاع ازحقوق یک همشهری ویک امریکائی، اگرچه رنگین پوست است به یک امرنهادینه بدل گردیده است
نزدیک به نیم قرن قبل، مارتین لوترکینگ رهبرومدافع حقوق سیاه پوستان امریکا را ترورکردند واما متعاقب آن با یک حرکت وخیزش مردمی وبا یک قیام عمومی گسترده وبنیادی، حقوق سیاه پوستان به رسمیت شناخته شد وبرای اولین بار، سیاه پوستان همانند سفید پوستان ازحقوق مساوی برخوردارگردیدند، وهنوز نیم قرن نگذشت که مردم امریکا سیاه پوستان اقلیت را به رهبری وریاست جمهوری امریکا نامزد وبه اکثریت آرا رهبری آن ها ( اُباما ) را دردو دورۀ متوالی با سعۀ صدرپذیرفته وقدرکردند. اقلیتی با برنامه وبا پرنسیپ وبا اصل واصول، که براکثریت ترجیح داده شد.
زمانی که برادرجورج فلوید با حضوردرکمیتۀ قضائی کنگرۀ امریکا خواهان « پایان دادن به رنج سیاه پوستان شد.»
وی خواهان « تصویب قوانینی برای اصلاح رفتاری پولیس گردید».
وی ازنمایندگان کنگره خواست، « نگذارند که جان برادرش بیهوده ازدست برود» .
وی خطاب به نمایندگان گفت: « همان رهبرانی باشید که این کشوروجهان به آن نیازدارد».
وی نیامد که مظلوم نمائی نموده وخواهان خسارت ویا خواهان امتیازات شخصی وخانوادگی وحتی قومی ونژادی گردد وبگوید که پس ازاین باید برای ما ( سیاهان ) هم درپلیس، ادارات ومقامات سهم معینی درنظرگرفته شود، چرا که ما مظلوم واقع گردیده ایم، وچیزی هم که مطالبه می کرد بلاوقفه برایش داده می شد.
جورج فلوید دربیست وپنجم ماه می یعنی پنجم جوزا کشته شد واما تا حالا که شانزدهمین روزازآن تاریخ می گذرد، درنیویارک وبوستون تظاهرات ادامه دارد. ودرهمه شهرهای بزرگ دنیا ازسیدنی استرالیا تا کانادا وانگلیس وفرانسه این تجمعات ادامه دارد.
چند روزقبل همانگونه که درهنگام کشتن جورج فلوید پای برگردنش گذاشته شده بود، رئیس واعضای کنگرۀ امریکا به قسم نمادین وهم نوائی وتقبیح این عمل ازکنگره پائین آمده وهمه یکجا ویکدست برای همان 8 دقیقه و46 ثانیه زانوزدند تا تأثروتأسف وغم شریکی خود را به جورج فلوید وخانواده اش ومردم امریکا نشان دهند.
چهارمأمورپولیسی که درجرم کشتن جورج فلوید شرکت داشتند بلاوقفه ازکاربرکناروبه دادگاه فراخوانده شده وبا اتهام قتل روبروگردیدند.
سیاه پوستانی که درسرزمین آبائی شان ( افریقای جنوبی) سال ها تحت استعمارانگلیس قرارداشته واقلیتی سفید پوست وتحمیلی برآن ها حکومت می کرد ورهبرمحبوب شان نِلسون ماندلا چهل سال را درپُشت میله های زندان سپری کرد، با استقلال آن کشورازچنگ انگلیس، همین که ماندلا اززندان آزاد شد، اورا دررأس قدرت آوردند واوهم پس ازیک دورۀ کاری مختصرومؤفقانه، قدرت را به صورت قانونی به مردم برگرداند وتا زنده بود بصورت یک رهبروقائد مورد احترام مردم، ویک پیشوای پایبند اصل واصول والگوی برای نسل های بعدی سیاهان افریقا گردید.
درسرزمینی ( امریکا ) که این اقلیت افریقائی تبار، روزی به عنوان برده گان وکارگران کارهای شاقه شناخته می شدند، پس ازجد وجهد ومبارزه وپیکاربلاوقفه وخستگی ناپذیربه صفت قشری هم طرازوهم میهن وهم وطن درآمدند. مردمی که به سختی مبارزه کرده وازدل وجان آمادۀ ایثاروفداکاری گردیده وازهمه چیزخود مایه گذاشته ونهایتاً به هدف ومقصدی که داشتند، رسیدند. زیرا هیچ چیزی دربرابراراده، عزم وتصمیم سالم ومثبت انسان نمی تواند کارسازومانع باشد، اگرچه کسانی نخواهند وسد راه انسان گردند، اما درنهایت انسان هدفمند ومعقول به مقصد خود رسیدنی است. هرجامعه، اُمت وملتی، اهدف وآرمان های خود را دارد که ماسوای اهداف فردی، شخصی وگروهی است، چیزی که فوق همۀ اهداف ومقاصد انسان قرارمی گیرد وهمه با عهد وپیمانی که می بندند به آن متعهد وهرکسی که درعهد وپیمانش کمترین شبهۀ پیدا شود ازجمع طرد ومنزوی گردیده وبا وی به دیده یک هم پیمان دیده نمی شود. ( ادامه دارد)
Saeid Eshagh Deljou Hossaini
سلام و درود بر برادر بزگوار جناب استاد ضيايي صاحب
بسيار عالي و متعهدانه قضاياي درد ناك تاريخ تعصب و ستم گري و نژاد پرستي و برتري جويي را برسي كرديد و مضار اين جنايت بشري را بر جوامع انساني معين و مشخص فرموديد من قوياً مطمئنم كه اثراتش بر روان و اراده كسانيكه وجدان آزاد و بيدار دارند حتمي است و افكار كهنه و منطق شرك را كه دعوت به برتري و سوددجويي و كهنه پرستي است دگر گون خواهد ساخت
از خداوند منان به جناب عالي آجر و پاداش تمنا دارم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر