هرات، موقعیتها وفرصتها

إن الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بأنفسهم – الرعد: 11

« خداوند حال ووضع هیچ قوم وملتی را تغیرنمی دهد مگراینکه آنان، احوال خود را تغیردهند.»

هرات درطول تاریخ پرفرازونشیب خود بحیث یک خطۀ مطرح درسطح جغرافیائ منطقه وجهان بگونۀ غیرقابل تصوری درخشیده است، این برازندگی چه ازلحاظ مدنیت های بزرگ وچه ازجهت مقام های علمی، ادبی وعرفانی، وچه ازجهت مبارزه ومقاومتی که مردم با شهامت وباغیرت هرات دربرابرقشون کشورگشایان بزرگی مانند چنگیزوهلاکووسایرمتجاوزین ازخود بجا گذاشته وتا آخرین نفرونفَس دربرابردشمنان این مرزوبوم مقاومت نموده اند، وخصوصاً قیام تاریخی عصرحاضرهرات، که درهمین دوران حیات ما اتفاق افتاد، قیامی که دربرابرهجوم یک ابرقدرت تا دندان مسلح حماسه آفرید وباعث گردید تا این حرکت وقیام خدائی ابعاد سرتاسری بخود گرفته وکل کشوررا دربربگیرد. قیامی که ازارزشهای والای الهی وانسانی، مانند: برادری واخوت، اتحاد ووحدت، ثبات وپایداری وایثاروفداکاری، و.... مایه گرفت وازاُبهت وجایگاه رفیعی برخورداربود وازضد ارزشهای که امروزدنیا را به آتش کشیده است ودرهالۀ ازتعصبات قومی ونژادی، حزبی وگروهی، دینی ومذهبی قرارداده مبرا بوده است ، چیزی که مایۀ ننگ جوامع وملل گردیده است، مانند: جنگ های دینی ومذهبی، قومی ونژادی، گروهی وحزبی. این بدان معنی نیست که ما ازعیب واشکالات وخطا ها واشتباهات خود غافل باشیم، وباید توجه کرد که نمی توان تنها به آباء واجداد وبه کارنامه های دورونزدیک خود اکتفا نموده ودل بست، بلکه باید به بینیم که حالا چه می خواهیم وچه می کنیم؟

درسالروزقیام بیست وچهارم حوت هرات بیائیم یکباردیگرهمۀ ما عهد وپیمان به بندیم که هرات تاریخ سازوباستان، مهد علم وادب وعرفان، سرزمین مهرومحبت وخانۀ مهمان والگوی جهاد ومبارزه ومقاوت را ازاین حالت سردرگمی وخسران، بی سرنوشتی وانفعال، پراگندگی وفساد بدرآورده باردیگرتاج افتخاروآزادی وقیام وانقلاب را برسرش گذاشته، نمونه واُسوۀ روزگارگردانیم. واما اینبارانقلاب را ازخود آغازنمائیم، تغیروتحولی که ما را ازاین منجلاب وغرقاب درخودی خود نجات دهد تا این زنجیرهای سؤظن وسؤرفتار، عدم شکیبائی وسراسرافراط، خود محوری وعدم اعتماد، فرصت دادن به عناصراستفاده جووابن الوقت، وسهولت پذیری وفرارازمسئولیت ها ووجائب و.... را که سرتا پایی ما را پیچانده بهم بریزیم، یکدست ویکپارچه، محصل ومعلم، داکتروانجنیر، عالم وعامی، دهقان وکارگر، پیروجوان وزن ومرد، دست دردست یکدیگرداده با هدف وشعاروآرمان واحد پا به میدان برادری واخوت ، راستی وصداقت، عدالت وانصاف، میانه روی واعتدال، ثبات وپایداری، ایثاروفداکاری گذاشته وقدم به قدم به نصرت پروردگاربه جلوبرویم.

هرات همانگونه که دربیست وچهارم حوت پنجاه وهفت درخشید، این روند دردوران جهاد ومقاومت با تب وتاب بیشتری ادامه پیدا کرد وپس ازپیروزی جهاد تنها خطۀ بود که هیچ رمزی ازرموزاختلاف ونفاق، پراکندگی وافراط، بی نظمی وعدم انسجام درآن به مشاهده نرسید، همۀ اقشارملت، از زن ومرد وپیروجوان وهمۀ دسته جات وگروه ها واحزاب، دست دردست یکدیگرداده نه تنها هرات بلکه حوزۀ بزرگی را سروسامان بخشیدند، وآنهم درشرایط وزمانی که پایتخت کشوردراختلافات ونفاق وکشمکش های خونین، روزهای سختی را سپری وتجربه می کرد.

حالا هم برای رسیدن به هدف واتحاد واتفاقی که راه نجات است باید به نقاط سازنده ومثبت وبه خصایل وفضایل وتوانائی ها وبه آن چیزهائی که ما را درهدف ما کمک کرده وحرکت ما را قوت بخشیده بتواند باید فکرکرد نه به عیب واشکالات، برای رفع عیب واشکالات، وخطا واشتباهات باید قدم به قدم تلاش کرد وبرای رفع وطرد آنها با صعۀ صدر، وصبروتحمل، وایثاروفداکاری وثبات وپایداری باید پاسخ داد. باید درنظرداشت که امروز وفردا مورد قضاوت ملت ومردم خود وبا محاسبۀ خداوند (ج) روبروهستیم ودوربین های خدا وخلق خدا همه حرکات ما را ثبت وزیرنظردارند. همانگونه که نمی توانیم همه آن نابسامانیها واختلافات وجنگهای بی هدف وویرانگرکابل را به گردن این وآن کشورخارجی انداخته وخود را برائت دهیم، زیرا نقش ماهم دراین جریانات مورد ارزیابی قرارمی گیرد بهمین صورت، صاحبنظران امروزوفردا درمورد هرات وماهراتیان، خصوصاً درمورد سران وبزرگان هرات قضاوت خواهند کرد قضاوتی که ازلحظه به لحظه وازقدم به قدم وازهمه چیزخواهد بود. اگرما خود برای خود ومردم خود وکشورخود طرح وبرنامۀ نداشته باشیم دیگران، یعنی دشمنان ما، ودشمنان کشورما، ودشمنان اسلام، مانند مصروسوریه وعراق ولیبی ویمن برای ما طرح وبرنامه خواهند داشت وآنگاه باید نه مطابق رأی وخواست خود بلکه مطابق طرح وبرنامۀ دیگران عمل کرد.

رفتم که خارازپاکشم محمِل نهان شد ازنظر- چندی بدوغافل شدم صد ساله راهم دورشد