t

522o05 maiaffrtsot 201m841  · 

Gedeeld met Openbaar

پنجشنبه 29 حوت مطابق 20 مارچ 2014

قیام خونین بیست و چهارم حوت هرات

قسمت هفتم

هجوم به خانۀ خدا و جمعۀ خونین

فردای آن روز ( جمعه ) بیست و پنجم حوت ، نیروهای تا دندان مسلح اردو ، همراه با دسته جاتی از نیرو های پولیس تا ملیشه های حزبی در اوایل صبح مسجد جامع بزرگ هرات را اشغال و ماشیندار ها و مسلسل ها را در مناره ها و گلدسته های آن جابجا و از آن جا مردم مسلمان و نمازگزاران را هدف قرار می دادند و این اولین جمعه ای بود که مردم شریف و مسلمان هرات در طی سال ها ، از ادای نماز جمعه در مسجد جامع هرات محروم گردیدند.

بر همین مبنا مولوی بهاءالدین واعظ مسجد جامع هرات فتوای جهاد علیه این نیروهای طاغی را صادر و به مردم ابلاغ نمودند.

در چنین اوضاع و احوالی هزاران تن از فدائیان اسلام، از دهات و قصبات و السوالی های دور و نزدیک ، سیل آسا به سوی شهر سرازیر گردیده در حالی که ده ها تن از سرداران جهاد پیشاپیش آن ها در حرکت بوده وارد معرکه می گردند و با دست های خالی در برابر تانک ها و طیارات بم افگن و عساکر تا دندان مسلح قرارگرفته و بدون درنگ به پیش میروند و قتل عام می گردند .

از بین این جمع سید عظیم آقای قتالی در بالای تانک به غنیمت گرفته شده قرار می گیرد و پس از ایراد سخنرانی، همراه با تعداد زیادی از مجاهدان به شهادت می رسند.

سید فضل احمد شاه آقای دادشانی، گل محمد تیزانی، احمد خان ده نوی، حاجی علی خان سنوگردی، کمال خان قلبه گز، خلیفه سید عبدالرحیم جان عاصمی، ثارنوال نثار احمد مهاجر، معلم عبدالعلی، غلام جان سفید روانی، صفی الله افضلی، حاجی عبدالله حوض کرباس، معلم سید فغفور، سید احمد آقای قتالی، صبغت الله و عزت الله فرزندان مولوی عبدالعزیز خطیب مسجد جامع، مولوی طبیب، شریف طبیب زاده، کسانی بودند که در هدایت و راهمائی و تنظیم و سازماندهی انقلاب بیست و چهارم حوت نقش کلیدی ایفا نمودند.

هم چنین همه آن برادران و مبارزینی که از دوران مکتب و مدرسه در خدمت اسلام و مسلمین بودند ، خصوصاً شاگردان مدرسۀ جامع ، در این رستاخیز مردمی سهم به سزای ایفا نمودند، چه در فراخواندن مردم به صفوف انقلاب و چه در پیشروی و هدایت مردم بسوی مراکز شیطانی و دولتی .

سران و بزرگان و افراد سرشناسی که در سازماندهی قیام 24 حوت نقش اساسی داشتند و در این قیام به شهادت رسیدند : سید عظیم آقای کبرزانی، مولوی بهاءالدین واعظ مسجد جامع و سلطان احمد پسر ایشان، معلم عبدالاحد شهید، استاد سید اکبر ، مولوی سید عبدالحمید استاد مدرسۀ جامع و خطیب مسجد جامع باغچۀ مهتر که از پُشت مکرفون مسجد دستگیر و تیر باران گردید، عزت الله و صبغت الله پسران مولوی صاحب عبدالعزیز، غلام جان سفید روانی، پدر و برادر غلام سرور مستمد، سلطان احمد پاشتون ازشاگرد ان مدرسۀ جامع، مولوی صاحب لطف الله استاد مدرسۀ جامع و غلام رسول جان، عبدالاحد زیارتجاهی، معلم محمد آصف معلم مکتب داد شان، معلم عبدالطیف کشکی، مولوی صاحب لطف الله از استادان مدرسۀ جامع هرات و ارباب دین محمد کورت، ارباب محمد یوسف، مولوی عبدالکریم ، مولوی ملاحیدر ، محمد هاشم محصل فاکولتۀ شرعیات، معلم عبدا لعلی از خواجه عالم، مولوی لطف الله وردک استاد مدرسۀ جامع، غلام فاروق رباط اقچه، معلم عبدالرحمن خان استاد لیسۀ وزیر فتح خان، معلم عبدالرحیم خان روضه باغی، معلم لیسۀ وزیر فتح خان، استاد عبیداله ناصح، میر محمد سعید، سید اکبرخان و نصراله خان لودین، مولوی ملا احمد ساغری خطیب مسجد جامع مولانا عبدالرحمن جامی، محمد برات از جوانان مدرسۀ جامع که بیشتر این ها در این معرکه شهید شدند.

حافظ مولوی عبدالرئوف خطیب مسجد جامع نشین و برادرش مولوی عبدالشکور، دستگیر و تیرباران شدند.

روز یکشنبه بیست و هفتم حوت این رستاخیز مردمی به داخل فرقۀ هرات کشیده می شود که در اثر آن در داخل فرقه هرات دو دسته گی ایجاد می گردد.

در تاریخ های بیست و هشتم و بیست و نهم حوت در بین نیروهای عسکری حامی مجاهدین و نیروهای وابسته به دولت جنگ های خونینی رخ می دهد، به صورتی که تعداد زیادی از صاحب منصبان مسلمان فرقه به صف مجاهدین پیوسته و دیپو های سلاح را بروی مردم و همسنگران خود باز نمودند و با تمام توان به نیروهای وابسته به دولت هجوم بردند. قوای هوایی شوروی از داخل آن کشور و بعضاً از میدان هوائی شیندند با طیارات بمبارد می کردند و قوای توپخانه و تانک ها و ذره پوش ها از زمین حمله و هجوم برده و بی رحمانه به کشتار ادامه دادند.

در این عملیات یک تن از مهم ترین صاحب منصبانی که در رهبری قیام فرقه نقش کلیدی را ایفا می کند، بنام دگرمن نور محمد خان به شهادت می رسد . این قیام سبب شد که بیشتر السوالی ها و علاقه داری ها و قریه جات هرات از شر ایادی بی گانه آزاد گردید.

بنا برگزارش بعضی منابع خبری

« در پیوستن فرقه به مجاهدین نقش فعال را جکتورن محمد اسماعیل، جکتورن علاوالدین، دگرمن نورمحمد، دگرمن محمد رسول بلوچ، دگرمن سلطان احمد، جگرن عبدالعزیز، جکتورن حسام الدین کروخی، جگرن شایسته، تورن نجیب الله، جگرن سید اسدالله، جگرن شمشیر خان ، ضابط سلطان احمد، دگروال انور. ایفا نمودند.

این ها با قلع و قمع عناصر وفادار به دولت ، دروازه های تحویل خانه ها را باز نموده و اسلحه و مهمات موجود را بین مجاهدین تقسیم کردند، سپس به اتفاق قوماندان های مجاهد مُلکی به شهر رو آورده و نقاط مقاومت دولتی را نابود کردند .»

ویلهم نویسندۀ کتاب گذرگاه افغانستان می نویسد :

« در تاریخ آسیا جنگ هرات در نوع خود بی نظیر بود. این کُشت و کشتار ها را تنها با شهر( حماه ) در سوریه می توان تشبیه کرد. کشتار مزبور که در فبروری 1982 در شهرحماة اتفاق افتاد به قیمت از بین رفتن جان ( 30، 50 تا 55 هزار ) نفر تمام شد. همان گونه که در حماه مستشاران نظامی روسیه تجربیات قدرت آتش خود را در اختیار رژیم گذاشتند در افغانستان هم یک تعداد از مستشاران نظامی خود را تحت ریاست جنرال الکسی سپی لُف که درجریان اشغال چکوسلواکیا از خود کاردانی نشان داده و تجاربی کسب کرده بود فرستادند تا کاری را ازپیش برده بتوانند که نتوانستند. این قیام وحشت زیادی را بر روس ها مستولی ساخت، طوریکه روزنامۀ پرودا چندین کشور خورد و بزرگ را به دست داشتن، در این قیام مردمی متهم کرد.

در این قیام ها که در بیست و چهارم حوت به اوج خود رسید بنا بر آمار دقیق بیست وپنج هزار از فرزندان صدیق اسلام جام شهادت نوشیده و این قیام سراسری و مردمی را به نام خود و بنام خدا ( ج ) ثبت نمودند و به گزارش بعضی از منابع دیگر تعداد این شهدا به چهل و پنج هزار هم رسیده است

در این قیام عمومی و مردمی در حدود پنجاه و پنج تن از مشاورین و کارمندان شوروی هم که به مأموریت های مختلف اشتغال داشتند، به قتل رسیدند .

ادامه دارد.

6Sadi Saljoki, Moscher Qazizade en 4 anderen

1 keer gedeeld

Leuk

Opmerking plaatsen

Delen