7- 3 – 2016

ازدواج اصلی از اصول فطری واعتقادی

قسمت پنجم

بسم الله الرحمن الرحیم

2-« -خلق و خوی خوش و مهر و محبت است با ایشان ( زن و فرزندان )، برمبنای ایثار و فداکاری که ایشان مستحق آن اند، زیرا بیشتر زن ها آن توانائی های لازم ( مقاومت کافی ) در برابر معضلات و مشکلات زندگی را ندارند و بزودی از کوره در می روند و عکس العمل نشان می دهند، و بناءً تحمل این وضعیت بر مردان لازم است، یعنی تحمل رنج خانواده ( زن - فرزندان ) که باید با سعۀ صدر که یک وجیبۀ مرد است، پاسخ داده شود.

پروردگارمی فرماید: وعاشروهن بالمعروف

نساء: 19

« با ایشان به نیکوئی زندگانی کنید.»

و باز هم خداوند (ج) می فرماید:.... واخذن منکم میثاقاً غلیظا....

نساء: 21

«.... و (گذشته از این) زنان پیمان محکمی (هنگام ازدواج) از شما گرفته‌ اند ( و خداوند برابر آن، امر زناشوئی را حلال کرده است). عقد نکاح که عهد وپیمانی قوی و محکم است شما را ملزم می سازد.

این پیمان به این معنی است که باید با آن ها به نیکوئی رفتارکنید، همان گونه که در زمان عقد نکاح و در اوایل زندگی زناشوئی باهم بودید، یعنی زندگی مالا مال از الفت و محبت و صمیمت باید ادامه یابد و به هیچ ملحوظی آن فضای گرم و صمیمانه تبدیل به سردی و بی مهری و نارضایتی نگردد. و این وضعیت تا پایان زندگی ویا تا پایان زندگی زناشوئی باید ادامه یابد، یعنی اگر شرایطی هم پیش آید که بخواهید از هم جداگردید جدائی نیز باید با روشی نیکو و کریمانه انجام یابد.

رسول اکرم ( ص) در آخرین لحظات حیات مبارک و در آخرین کلام شان فرمودند:

« نماز، نماز بگزارید و بندگان را نیکو دارید و در امور زنان از خدای بترسید که ایشان امانتی نزد شما اند. با عهد و پیمانی که با خدا ( ج ) بسته اید، ایشان را به همسری گرفته اید و با کلمۀ الهی، آن ها بر شما حلال گردیده اند، و فرمودند ( ص ):

« مردی که در بدخوئی همسر خویش صبر کند، حق تعالی وی را پاداشی مانند آن بدهد که به ایوب ( ع ) در بلا داد. و هر زنی هم که در برابر بدخُلقی شوهر خویش صبر کند حق تعالی وی را ثوابی مانند ثواب آسیه زن فرعون نصیب کند.»

خوشخوئی آن نیست که از رنج او ( همسر) خود را در امان بدارید، بلکه آن است که رنج وی را محتمل شمرده و متحمل شوید و در بی مروتی و خشم وی از حلم و بردباری و عفو و گذشت کاربگیرید، و با اقتدا به رسول اکرم (ص)، که گاهی ازواج مطهرات جواب شان را پس می دادند، و یکی از آن ها، روز تا به شب از ایشان (ص) فاصله گرفت، و به همین گونه همسرحضرت عمر(رض) جواب سخنش را پس داد.

رسول اکرم (ص) به عایشه ( رض) فرمودند: « من تو را همچنانم که ابوزرع، اُمَّ زرع را بود.» گویند که یازده زن عرب دور هم جمع گردیدند وهریکی در مورد همسر خود چیزی می گفت، یکی از خوبی های همسرخود می گفت و دیگری از بدی هایش پرده می داشت و ام زرع یکی از آن ها بود، و او در حمد و ثنا و مدح شوهر خود مبالغه کرد. رسول اکرم (ص) خود و عایشه را به ایشان تشبیه فرمودند. و انس (رض) گفت: بخشاینده ترین مردمان بود بر زنان وکودکان.

خانه و خانواده مهمترین و حساس ترین کانون زندگی در حیات اجتماعی بشربحساب می آید که اگر بر موازین و ارزش های والای الهی و انسانی بنا یافته باشد، می تواند بهترین دستأورد ها را برای انسان به ارمغان آورد و اما اگر به این کانون حیاتی بی توجهی و از آن غفلت گردد و این اولین هستۀ زندگی اجتماعی بشربر مبنای حسن خلق و حسن ظن، دلسوزی و ترحم، صدق و صفا، وفا به عهد پیمان، صبر و تحمل، عفو و گذشت، انعطاف و دور اندیشی، رعایت حقوق جانبین، درایت و تدبیر، انتقاد پذیری و حلم، ایثار و فداکاری، امر به معروف و نهی از منکر، متانت و عظمت روحی، تسامح، تساند، تساحل و درک مقام ومنزلت خود و جانب مقابل، و ده ها صفت دیگر عالی و انسانی بنا نهاده نشود بزودی دستخوش حوادث و انفاقاتی می گردد که با طراحی شیطان پیاده می گردد. زیرا راه شییطان بر غرایز و حواس انسانی باز است و می تواند ازین طریق به جنگ انسان رفته و برای شکست و خرابی و ناکامی اش طرح های خود را عملی سازد.

غرایز انسانیی که می توانند به اهداف شیطان مساعدت کنند، عبارت اند از هوا پرستی وخود خواهی، حسادت و زیاده طلبی، رقابت و هم چشمی، خوش گذرانی و عیاشی، سخن چینی و نمامی، بخالت و بغض، غیبت و دروغ، و بی حوصله گی و پرخاشگری می توانند راه را برای اهداف شیطان باز نموده و انسان را به ده ها معضلۀ که تصورش را هم کرده نمی تواند گرفتار نمایند.

غرایز انسانی اگر تحت اداره و مدیریتی آگاه، معتقد و مؤمن قرار نگیرند خصوصاً آن غرایزی که در رابطه با خانه و خانواده از اهمیت بسزای برخوردار اند، مانند آن است که رهبری و ادارۀ یک کشتی را انسانی بی دانش و بی تجربه، بی حوصله و بی مایه، سفیه و جاهل ویا مغرور وبی پروا به عهده بگیرد که با هر فراز و نشیب و با هر تکان و طوفانی اداره از دستش خارج گردد و کشتی با همه سرنشینانش به نابودی روبرو گردد. بیشتر معضلات خانوادگی از چیزهایی اندک آغاز می گردد و به علت مدیریت نشدن آن به یک بحران عظیم می انجامد.

حضرت عمرفاروق ( رض) با همه آن اُبُهت و آن جدیتی که در امر دین و تأمین عدالت و انصاف داشتند، فرمودند:

« شایسته است که مرد در میان خانواده اش از جهت رفتار نرم خوی، و با مهر و محبت باشد، همانند یک طفل؛ اما زمانی که در بین مردم و جامعه داخل می گردد، باید بعنوان مردی با درایت و با انظباط وظائف خود را انجام دهد.» ( ادامه دارد) بهاء الدین ضیایی