25-12-2015

نامۀ سرگشاده به:

قسمت نهم

عامل همۀ این پراکندگی و تشتت، اختلاف و نفاق، دهشت و وحشتی که هم ما و همۀ ماحول ما را فراگرفته است، در بی اعتنائی به دستورات الهی و ارزش های والایی انسانی نهفته است و از بی عدالتی ها، تعصبات، فزونخواهی ها، عیب و نقص ها، و افراط و تفریط ها مایه می گیرد و ریشه درحُب مال وجاه دارد و نتیجتاً به بندگی نفس وهوی می انجامد که خطرناکتر از بندگی آن هایی است که خود را درپای این و آن می اندازند، و غیر از خدا معمبودانی را بر می گزینند.

ما ضمن این که ازبرکت اسلام و ارزش های والایی اسلامی ما و از جمله جهاد مقدس ما، دست آورد هایی عظیمی کمائی کردیم اما اگر کمی بخود می آمدیم و با طرح و برنامۀ کاملتر و جامعتر و با اتحاد و وحدت صفوف در این راه مقدس قدم می گذاشتیم امروز برای مردم و کشورخود مصدر کارهایی عظیمتر می گردیدیم و هم بهترین الگویی به سایر مسلمین و مردم مستضعف جهان در می آمدیم و اما متأسفانه در جال تعصبات قومی، نژادی، گروهی و مذهبی و دسیسه های بیرونی قرار گرفتیم، ضمن این که در موارد زیادی مطابق اصل واصول عمل نموده، از حق دفاع کردیم و در برابر ظالمین ( متحاوزین ) ایستادیم اما همزمان به طرد و نفی برادران، همسنگران وهمقطاران خود کوشیدیم و بر تشتت، پراکندگی و التهاب آفرینی نقشی اساسی ایفا کردیم.

امروز امکانات وافری در همه زمینه ها و در همه ابعاد در اختیار ما و همۀ انسان ها است، و نه تنها در فضاهای آزاد و در سایۀ دیموکراسی و آزادی بلکه در دور افتاده ترین و از نظر افتاده ترین نفاط افغانستان و جهان زمینه برای کار و فعالیت فراهم است بشرط آن که ما برای کار مثبت آماده و....باشیم. اگر همدیگر را بخاطر.... که دامنگیر ما است تحمل کرده نتوانسته و نمی توانیم و به طرد یکدیگر اقدام کرده و خوشحالیم اما باز هم دست از سریکدیگر برداشته، و از این فرصت های خدادادی برای ادای وجائب خود استفادۀ اعظمی می کردیم. حسد و حرص و فزون خواهی بحدی در ما غلبه دارد که اگر هر چه هم در اختیار داشته باشیم باز هم تحمل برخورداری دیگران را از این چیزها نداریم.

برخی از رسانه های گروهی، ضمن این که برنامه های مثبت و شایانی دارند، اما در ضمن آن اصول و ارزش های والای اسلامی را زیر پا نموده و تحت تأتیر تعصبات ....بیشترین تبلیغات خود را علیه برادران مسلمان شان وبر محوراهداف ... وتضاد های ذات البینی .... خلاصه می سازند که هیچ صبغۀ دینی ندارد و درخیلی از موارد در تضاد کامل با ارزش های دینی و انسانی و در دشمنی با اسلام و مسلمین است. تهمت و افترا، توهین و تحقیر، دشنام و بد زبانی، طغیان و تجاوز، غدر و فریب، فخر فروشی و مقدس مآبی، عیب جوئی و عوام فریبی، مال اندوزی و سؤ استفادۀ مالی، تلاش برای نفرت پراگنی و تشتت، تلاش برای بهم اندازی و فساد اجتماعی، عصبانیت و خشمی بدور از کرامت انسانی، و در نهایت به نفرین این و آن مسلمان خلاصه می گردد، و هرگاهی که به چهرۀ این گونه انسان ها دیده شود چنان نمایان می گردد که اگر فرصتی پیدا کنند، جنبندۀ را در روی زمین نخواهند گذاشت، مانند آن چه امروز در..... و جهان شاهد آن هستیم، و همۀ هم وغم شان در دفاع و یا دعوت به حزب، گروه ویا....خلاصه می گردد، و مانند دایه های مهربان تر از مادر، دم از دین و دیانت و یا قوم ونژاد ویا فلان ..... باطل می زنند که با اسلام هیچ سنخیتی ندارد.

برخی افراد گروهی و یا برخی احزاب چنین برداشتی دارند که گوئی رهبر شان با همه آن خلاها و اشکالات و.... که دارد، درجایگاه پیامبر و یا خلفای صدر اسلام قرار دارد که اگر کسی با وی هست مسلمان است و اگر با وی نیست یا منافق و یا کافر است و به همین مبنا به غیر از افراد گروه خود دیگران را به هر اسم و رسمی که باشند قبول ندارند و با آن رو در رو می گردند و مانند دشمنان اسلام با آن ها برخورد نموده کاری می کنند که از شیطان چند قدم جلوتر هستند. چه فکر باطل و چه خیالات واهی.

پروردگار در کلام پاک خود می فرماید:

يا أيها الذين آمنوا لا يسخر قوم من قوم عسى أن يكونوا خيرا منهم ولا نساء من نساء عسى أن يكن خيرا منهن ۖ ولا تلمزوا أنفسكم ولا تنابزوا بالألقاب ۖ بئس الاسم الفسوق بعد الإيمان ۚ ومن لم يتب فأولئك هم الظالمون11يا أيها الذين آمنوا اجتنبوا كثيرا من الظن إن بعض الظن إثم ۖولا تجسسوا ولا يغتب بعضكم بعضا ۚ أيحب أحدكم أن يأكل لحم أخيه ميتا فكرهتموه ۚ واتقوا اللـه ۚ إن اللـه تواب رحيم .( حجرات: 11 و12)

«ای کسانی که ایمان آورده‌ اید! نباید گروهی از مردان شما گروه دیگری را استهزاء کنند، شاید آنان بهتر از اینان باشند، و نباید زنانی زنان دیگری را استهزاء کنند، زیرا چه‌ بسا آنان از اینان خوبتر باشند، وهمدیگر را طعنه نزنید و مورد عیب جوئی قرار ندهید، و یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند مخوانید و منامید. (برای مسلمان) چه بد است، بعد از ایمان آوردن، سخنان ناگوار و گناه‌ آلود (دالّ بر تمسخر، و طعنه زدن و عیب جوئی کردن، و به القاب بد خواندن) گفتن و بر زبان راندن! کسانی که ( از چنین اعمالی و اقوالی) دست بر ندارند و توبه نکنند، ایشان ستمگرند ( و با سخنان نیش دار، و با خرده‌ گیری ها، و ملقّب گرداندن مردم به القاب زشت و توهین‌آمیز، به دیگران ظلم می‌کنند). ای کسانی که ایمان آورده‌ اید! از بسیاری از گمان ها بپرهیزید، که برخی از گمان ها گناه است، و جاسوسی و پرده ‌دری نکنید، و یکی از دیگری غیبت ننماید؛ آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‌ ای خود را بخورد؟ به یقین همه‌ ای شما از مرده‌ خواری بدتان می‌آید (و از آن بیزارید، غیبت نیز چنین است و از آن بپرهیزید و) از خدا پروا کنید، بی‌گمان خداوند بس توبه‌ پذیر و مهربان است.»( ادامه دارد)