نامۀ سرگشاده به:
برادران.....
قسمت سیزدهم
خواهروبرادرمسلمان! میدانی که مدتهاست، دیانت، کرامت، ایمان وهمۀ چیزمن وشما زیرسوال رفته است؟ نه
تنها ازجانب ...... وهم میهنان ما، بلکه ازجانب خیلی ازبرادران وهمسنگران نزدیک ما
( انسانهای باخدا وفرهیخته ) که ازچشم ها افتاده و ازرده ها خارج شده وازصفوف مقدم
به انتهای خط رانده شده اند وهمین ها بودند که ازما وحرکت ما وآنچه به آن فخرومباهات
می کردیم دربد ترین وسخت ترین شرایط حمایت کردند ودرکنارما ایستادند ولی امروز....کاربجائی
کشیده است که ایمان و وجدان ما هم احساس د رد والم کرده وندا سرمی دهند.
خواهروبرادرگرامی! فغان ونالۀ همه عزیزان
مسلمانت، اززن ومرد وخورد وبزرگ، ازشهری ودهاتی درسراسرافغانستان وحتی جهان بلند
است، کسی فقیر، کسی مریض، کسی محکوم، وکسی مظلوم است. واما کسانی را نمی یابند تا به ندای مظلومانۀ شان لبیک گفته ومرهمی برزخم های
شان بگذارد. جمع کثیری ازاینها ازدست فقروبیماری وظلم واستبداد راه فراررا
برقرارترجیح داده واین ملیون ها آواره ومهاجرفراری ازخود ودم ودستگاه ونظام (حاکم
) خود را که زندگی درسایۀ آن خیلی وحشتناکترازمحیط ودیارآوارگی وغربت است،
خونسردانه درگرودسایس وتوطئه ها ومظالم ددمنشنانۀ کسانی رها کرده وما هم نظاره گرهستیم
که دل سنگ هم به حال شان آب می گردد.
خواهروبرادربااحساس ومسلمانم! فقروفاقه،
بیکاری جوانان وعامۀ مردم مظلوم ما وعدم فرصتهای شغلی، فساد درهمه ابعاد آن، کشت
وزرع واعتیاد به مواد مخدر، افغانستان را درستون زیرجدول
کشورهای غرق درفساد قرارداده است، این درحالی است که افغانستان ازهمه جهات، چه
ازنظرمعنوی واخلاقی وچه ازنظرمادی وسرمایه های زیرزمینی وخدادادی یکی ازغنی ترین
کشورهای دنیا است که متأسفانه به چنگال مردم بی مایه وبی احساس وستمگری گیرافتاده
است....
برادران وخواهران مسلمان! سرمایه داری لجام
گسیخته ازغارت اموال عمومی، فقرکمرشکن بخاطرغصب وسلطه برهمه مقدرات مردمی، افلاس
وورشکستگی، واسراف وفضول خرجی، اسارت زن، وتجارت زن، دفاع ازداعیه زن واستفاده سؤازحقوق
وامتیازات اهدائی به زن، خلاصه این که افراط وتفریطی که به هیچ معیاری همخوانی
ندارد.
خواهر وبرادرمسلمانم! می دانی که
سؤظن وگمان، تشتت وپراکندگی، اختلاف ونفاق، جنگ ودرگیری، بیرحمی وکشتار،
تروروانفجار فضای تیره وتاری را بوجود آورده است که زندگی را برهمۀ ما وملت مظلوم
و مسلمان ما تنگ ساخته است و اختلاف ونفاق بجایی کشیده است که نظام خانوادگی کشور
را هم که ازپایدارترین وقویترین نظام های خانوادگی دردینا بود به یک صحنه تقابل
ورویاروئی و به یک کانون اختلاف ونفاق و به یک میدان جنگ ودرگیری تبدیل نموده است
ودراین راستا ازپخش فیلم های مذخرف هندی درگذشته تا برخی سریال های ترکی که
مستقیماً خانه وخانواده را نشانه گرفته اند تا مؤسسات ومراکزبیشماری را که تاسیس
وتقویت کردیم تا آنچه ازبنای خانوادگی را که باقی مانده است، آنرا هم ویران وبه
نابودی کامل روبروسازند.
میدانی خواهروبرادرمسلمانم که تلاشهای فزایندۀ
درجریان است، برای کسب ثروت وقدرت بیشتر، ودرنتیجه اسراف وفضولخرچی که خانواده ها
را به سرحد جنون ومستی کشانده است بصورتی که به یک خانه و ویلا، وبه یک اپارتمان
وچند منزله دریک شهرویا شهرهای مختلف کشورخود اکتفا نکرده بلکه ازسطح یک، یا دو،
یا سه کشورخارجی هم فراتررفته است وبالمقابل خانواده ها وفرزندان دیگری را هم که
هرگزراه عیاشی واسراف را نپیموده ودرخیال وتصورشان هم نمی گنجیده است بلکه با
زندگی شرافتمندانه واسلامی راه اعتدال ومیانه روی را اختیاروپیموده اند با این
شیوه ها وروشهای شیطانی بسوی خود کشانده وبه مهلکۀ روبروکرده اند.
خواهروبرادرمسلمان وفداکارم! می دانی که
خانواده های مؤمن ومسلمان (حتی طبقات اشراف ودرباریان) ازقدیم الایام، تلاش شان
مبنی براین بود که فرزندان شان را به کانون های ادبی، عرفانی، واخلاقی وازجمله
مدارس دینی ومذهبی داخل نموده تا دراولین جلسات درس، با نام خدا وپیامبران برحقش
آشنا گردیده وزبان شان به خیروخوبی بازگردد ودرس قرآن وسنت وعرفان واخلاق فراگرفته
وبه جمع آدمیان افزوده شوند ولی حالا همین که طفلی تازه به دنیا می آید درتلاش آن
اند تا آنان را با فرهنگ وکلتوروارداتی، آشنا نموده و به این افتخارکنند که
فرزندانی داریم که به زبان های خارجی تکلم می کنند.
ای خواهروبرادرمسلمان! آه وسوزکسانی بگوش می
رسد که جزتووهمفکران بی پناه تو( مؤمنین ) وخدای تو، کسی درد شان را احساس نکرده و
دواکردنی نیست، زیرا احساس خیلی ها مرده وخیلی ازما (انسان ها ) تغییرجهت داده وبه
دنبال چیزهایی سرگردانیم که نه دردنیا ونه درآخرت بدرد ما می خورد وبه همین اساس
خود را به خسارۀ دنیا وآخرت روبروکرده ایم.
خواهروبرادرعزیزومسلمانم! شیطان وپیروانش دست دردست
هم داده وبا تمام توان وقدرتی که دارند شب وروزشان به ویرانی وخرابی من وتووملت
ومردم وخانه ووطن صرف می گردد ویکی ازصد ها تلاش شان این است که من وتورا به این
چیزوآن چیزغافل نموده وبه این وسیله طرح های ویرانگرانۀ خود را مانند گذشته ها
عملی سازند، غفلت ازفرائض و وجائب الهی، غفلت ازسنن وسیرۀ رسول گرامی، غفلت ازحقوق
ومسئولیتهای انسانی واخلاقی، غفلت ازمکروحیله وغدروفریب شیطانی، کشاندن انسان بسوی
منکرات وگمراهی، دامن زدن به اختلافات وخودخواهی، تشویق به خوشگذرانی وعیاشی، بی
تفاوتی دربرابرمظالم وبی عدالتی، پُشت پازدن به ارزش های والای معنوی وانسانی، وده ها منکرات دیگر.
خویشتن
را از بلا و مصیبتی به دور دارید که تنها دامنگیر کسانی نمی‌گردد که ستم می‌کنند
(بلکه اگر جلو ستمکاران گرفته نشود، خشک و تر به گناه آنان می‌سوزد) و بدانید که
خداوند دارای کیفر سخت و مجازات شدید است.
خواهروبرادرعزیزومسلمان! پرسشهای زیادی مطرح
است که آن همه شهید وقربانی، آنهمه معلول ومجروح، آنهمه خانه خرابی وآواره گی ومهاجرت
وآنهمه ویرانی های کشوروآن همه شعارها وآن وعده ووعیدهای روزهای نخست مبارزه و آن
ادعاهائی گوناگونی که مطرح بود.سرانجامش به کجا انجامید، درست است که جمع کثیری ازبهترین
های ما دراین راه، همه چیزخود را بشمول جان های شیرین خود را به طبق اخلاص گذاشته
ورفتند ولی کسانی که باقی ماندند کجایند ودرکجایی این کاروان خسته قراردارند وچرا
ازآنها خبری نیست واگرهست پس چرا این همه بی سروسامانی وتشتت؟ این همه یأس ونا
امیدی؟ این همه سستی وکسالت؟ این همه ضعف وناتوانی؟
برادروخواهرمسلمان! آیا درست است که همه آن
اهداف وآرمانها و...که به خاطرآن گردهم آمده بودیم وبزرگترین تحول مقطعی را بوجود
آورده به این حالت موجود خلاصه کنیم، چند وزیروچند والی، وچند رئیس وچند باب مدرسه
ودانشگاه با مشتی پول وآنهم درانحصارودرجیب افراد انگشت شماری که هم خود شان پریشان
وهم عالَمی به غیبت شان گرفتار. آیا هدف همین بود وبازهم فرض کنیم که اگرهمه چیزبدون
مزاحمتی، دراختیارما قرارمی گرفت و ما مخیَّرمی گردیدیم که خواسته های خود را عملی
سازیم، چه می کردیم وچه برنامۀ داشتیم و آیا غیرازاینکه مسئولیت ها ( مسئولیت این
ملت بیکس ) را اولاً مثل دیروز وامروزبه تقسیمش در..... اکتفا می نمودیم وامکانات
را هم آولاً کنترول بیشترمی کردیم تا ازچنگ ما خارج نگردیده ودرانحصارکامل
ماقراربگیرد، درغیرآن دراختیار.....قرارمی دادیم، آیاهدف وآرمان وشعارما فقط همین
بود؟
ما همه چیزرا امتحان کردیم، ازحمایت های
گستردۀ بین المللی ( نظامی واقتصادی وفنی ) اما عُرضۀ آنرا نداشتیم وقادرنگردیدیم
تا ازاین فرصت های بدست آمده، اقلاً برای رفع پرابلم های جامعه وکشورخود استفادۀ
معقول نموده ولی دشمنان ما ودشمنان کشورما بیشترازما، ازاین فرصت ها استفاده کرده
و به پیاده کردن طرح های ویرنگرانۀ خود مؤفقتر بوده وتوانسته اند تا اوضاع کشوررا
بیش ازآن چه درگذشته ها اتفاق افتاده است به آشوب وفتنه کشانده وبه ویرانی ونابودی
نزدیکترسازند. ( ادامه دارد)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر