نامۀ سرگشاده به:

برادران.....

قسمت دهم

   اتحاد ووحدت ونظم وانسجام مسلمین دراولین روزهای پس ازآوارگی وهجرت درمدینۀ منوره پایه گذاری گردید، اولین هستۀ را که مسلمین پس ازآنهمه رنج وزحمت، آزار واذیت، وآوارگی وآوآوارگی وهجرت بدست مشرکین به رهبری وامامت وقیادت رسول اکرم ( ص) برای تجمع مسلمین ( برادران مسلمان) ایجاد کردند مسجد بود، مسجد کانون آخوت وبرادری، مُمثل حسن خلق وبزرگواری، پیام رسان کرامت انسانی بحساب می آمد.

   درقرآن وسنت تأکید زیادی گردیده است که مسلمین نمازهای پنج وقت روزانه را به جمع ادا کنند وهرگاه بنا برمعاذیرشرعی درنمازجماعت شرکت کرده نتوانستند بازهم درهرکجایی که هستند نمازها را بصورتی ادا نمایند که اگربیش ازیکنفرهستند، باید یکی ازآنها امامت دیگران را بدوش گرفته ونمازرا با جماعت ادا کنند، زیرا که فضایل  نمازباجماعت بمراتب بیشترازنمازهای تنها گذاراست، وسپس نمازهای هفته وارجمعه را باید دریک مسجد ومحل بزرگتری ادا کنند که نمازگذاران وجمعیت بیشتری وازمساجد مختلف دیگری درآن شرکت جویند تا نمازجمعه بخاطرعظمت وفضایل آن دریک اجتماع بزرگتری برگذارگردیده وازخطبۀ که برای نمازجمعه اختصاص دارد وشامل مسائل حیاتی برای مسلمین است به تعداد بیشتری بهره مند گردند. وبهمین گونه نمازهای عید که سال یکمرتبه برگذارمی گردد درمحیط خیلی بزرگتروبا اشتراک همه نمازگذاران محیط و محل ودرهرشهربزرگی که مقتدیان همه مساجد منطقه درآن بتوانند شرکت کنند برگذارمی گردد و به همین ترتیب مراسم حج است که سال یکمرتبه برگذارمی گردد ودرآن همۀ مسلمین عالم، ازهرشهرودیاروازهرکشوروقاره وازهرنسل ونژادی که برای شرکت درمراسم حج به بیت الله الحرام تشریف می آورند باید به امامت امامان حرمین نمازادا نمایند. واین ها همه نشانه های توحیدی وعلامت اتحاد ووحدت مسلمین را تداعی می کند وبراین مسئله مهرتأکید می گذارد که اسلام به جمع وبه اجتماع ووحدت مسلمین تا چه پیمانه ارج می نهد. رسول اکرم ( ص) با نمازانفرادی به شدت برخورد نموده وازآن منع فرموده اند وچنانچه درحدیث صحیحی ازرسول اکرم ( ص) آمده است که فرموده اند:

   « دلم می خواهد که مؤذنی را دستوردهم که برای جماعت اقامت بگوید وکسی را دستوردهم که عوض من امامت دهد ومن شعلۀ آتشی را گرفته وخانۀ آن مردمی را آتش بزنم، ونیزآن مردمی را بسوزانم که پس ازشنیدن اذان نیزازخانه های خود بیرون نمی آیند.» وبرهمین مبنا درمیادین جنگ هم، جائی که خطرات زیادی متوجه مسلمین بوده است بازهم همیشه نمازها به جماعت اداگردیده است. این توجه فوق العاده به جمع و جماعت بیانگرآن است که اسلام به جمع وجماعت، به اتحاد ووحدت، وسپس به برادری واخوت اکیداً ترکیزنموده است ولی دل ها وروح های بیماروافسرده وانسانهای ازخود وازدیگران بیزار، با طرح عیب واشکالات وتهمت وافترا به این وآن برادرمسلمان درتلاش جدائی وفاصله ازدیگران اند تا به آرزوهای نفسانی، ومقاصد... که دارند وآن هم رسیدن به.... ودرنهایت .....برسند.

   عدۀ احساس می کنند وچنین برداشتی دارند که هدف ازتأسیس مسجد آنست که مردم برای عبادت دورهم جمع گردند ودرآن جا ( مسجد ) فقط عبادت خدا را بجا آورند، درحالی که اگرهدف ازاعمارمسجد واذان برای فراخوانی نمازگذراران به مسجد، تنها برای عبادت بود، عبادت تنهائی به مراتب با اهداف اصلی عبادت که به دورازریا وتظاهراست نزدیکتراست وبراساس نظریات برخی ازامامان، همانگونه که ادای نمازهای فرض با جماعت دارای فضایل زیادی است، ادای نمازهای سنت ونفل درخلوت هم دارای فضایل بیشماری است.

   اما مقصد غائی ازتأسیس مسجد جمع آوری مردم برمحورعقیده وایمان واحد ( اسلام ) وآنهم ایمان به خدای واحد ویا اجتماع واحد یعنی عبادت گروهی ویا دسته جمعی، ومحل وجائی واحد (مسجد)، وازهمه مهمترامام وپیشوا ورهبرواحد است، وماسوای این، هیچ انگیزۀ دیگری نمی تواند اهداف مسجد را بصورت  کامل آن تأمین ورضایت پروردگاررا باخود داشته باشد.

   همین که قصد نمازباجماعت کردیم به آن معنی است که ما ازآن حالت انفرادی وپراگنده، بسوی جمع واحد وقبلۀ واحد وبرای عبادت خدای واحد وتحت قیادت وامام وپیشوای واحد، روی آورده وبه همه آن مشاغل دنیائی ومصروفیت های کذائی وسرگرمی های بیهودۀ سیاسی وریائی روزانه وداع نموده برای خلوت باخدای خود ورازونیازباخالق وفرمانروای حقیقی خود وروی آوردن به دساتیروفرامین سرور و والای اصلی خود وتجدیدعهد وپیمان با مولای محبوب و دوست داشتنی خود آماده گردیده ایم.

   یکی ازآن ده ها معضلات ما ومردم ما وبرخی ازسران وبزرگان اقشارمختلف جامعۀ ما این است که هرحرکت مثبتی را که انسان قصد آغازآنرا دارد، شیطان با تمام سعی وتلاش بی وقفۀ خود می کوشد تا آنرا بسوی اهداف ومقاصد قومی، نژادی، مذهبی، گروهی وحزبی بکشاند، ودراین بحران وطوفان سیاسی، اجتماعی، واخلاقی که همه چیز را به نابودی وانهدام تهدید می کند ما هم بدون تأمل وتفکرو بدون توجه به فرجام آن، تحت تأثیرقرارگرفته وبا آن همآهنگ می گردیم.

   همین که آواره گی وهجرت روبه افزایش گذاشت وجمع کثیری ازملت های مسلمان دراثرمظالم وجنایات دیکتاتورها ونظام های شیطانی به دیارغربت سرازیرگردیدند، همانند صدراسلام به مراکزتجمع مسلمین ( مساجد ) نیازشدیدی احساس می گردید وبرهمین مبنا بود که مساجد زیادی یکی پی دیگری درمحیط آواره گی وهجرت احداث وجمع کثیری ازمردم مسلمان برمحورآنها گردآمدند واین روند را کشورها وملت های متمدنی مانند ترکیه ومغرب به خوبی اداره ورهبری وقیادت کردند بگونۀ که ده ها وصدها وهزاران نمازگزاردراین مساجد گرد می آیند، که اکثراوقات، جائی برای نمازخواندن پیدا نمی گردد ودائماً این مساجد درحال توسعه دادن هستند، خصوصاً نسل جوان بصورت بی سابقۀ دراین مساجد جلب وجذب میشوند، نه تنها ازقوم خاص ترک ویا عرب بلکه ازهرنژاد وملیتی زیرا دراین مساجد حرفی ازعرب وعجم، حزب وگروه، دولت وملتی بکلی مطرح نیست و کسی نمی داند که این مسجد متعلق به کیست زیرا علایمی ازتعصبات قومی ونژادی ومذهبی درآنها مشاهد نمی گردد وامامان سخنرانی وخطبه را به زبان عربی ویا ترکی وهم گاهی ترجمه اش را به زبان محلی مثلاً آلمانی، یا انگلیسی ویا هالندی می خوانند تا نسل جوان که بزبان محلی تسلط بیشتردارند ازاین خطبه ها بهره مند گردند، واین مساجد نه تنها موجب درد سرها ومشکلاتی برای خودشان ودیگران نگردیدند بلکه آن هدف اساسی ازتأسیس مساجد را بصورتی برآورده کردند که برای کشورها وملت های میزبان هم جالب وهم جذاب است وازجانبی باعث هیچ نوع عکس العمل منفی ویا حساسیت های دیگری نگردیده بلکه باعث شدند تا به تعداد کثیری ازملت های میزبان ازاین مجموعه ها استقبال نموده وبه این جمع بپیوندند ومسلمان شوند. بگونۀ که هیچ باورکردنی نیست زیرا درسازماندهی ودعوت این برادران همه آن ارزشهای والای انسانی واخلاقی ومعنوی کاملاً رعایت ومطابق اصول اسلامی وانسانی صورت می گیرد وعلاوتاً کلیساهای زیادی جای خود را بمساجد گذاشته ورفتند.( ادامه دارد)