ازدواج اصلی ازاصول فطری واعتقادی

قسمت ششم

بسم الله الرحمن الرحیم

3-خوش طبعی و مزاح با همسراست، یعنی تنها برتحمل رنج اکتفا نگردد بلکه شوخی ومزاح را برآن بیفزاید تا زندگی خانه وخانوادگی شاد وشادترگردد زیرا زنها با این شیوه وروش شاد وخوشنود گردند.

درحدیثی ازآن حضرت ( ص) نقل شده است:

   « پروردگارما مهربان است،  نرمی ومهربانی را درهرکاردوست دارد.» بخاری ومسلم

   همچنین می فرمایند: « نرمی وملایمت همراه هرچیزی باشد آن را زینت می بخشد واگرازهرچیزی حذف گردد، آنرا ناپسند وزشت جلوه می دهد.» روایت مسلم – وفرمودند ( ص):

   « کسی که ازنرمی وملایمت بهره مند نباشد، ازتمامی خوبی ها محروم است.» روایت مسلم

خداوند ( ج ) می فرماید:

وعاشروهن باالمعروف ...  نساء: 19

    « با زنان خود به طورشایستۀ (درگفتارودرکردار) معاشرت کنید، واگر هم ازآنان (به جهاتی) کراهت داشتید (شتاب نکنید وزود تصمیم به جدائی نگیرید) زیرا که چه بسا ازچیزی بدتان بیاید و خداوند درآن خیرومنفعت فراوانی قراربدهد.»

   پیامبرگرامی ( ص) با ایشان ( همسران ) مزاح کردی و دراموریومیه به تناسب ذوق وطبع شان خود را موافق ساختی وچنانچه رسول اکرم ( ص) با بی بی عایشه ( رض ) درمسابقۀ دویدن شرکت می کردند، بگونۀ که دریک مسابقه، بی بی عایشه سبقت گرفت و برنده شد، واما دردوربعدی رسول اکرم ( ص) دریک مسابقه ازهمسرشان سبقت گرفته فرمودند: « این برد دربرابربرد قبلی است. » ابوداؤد ونسائی

    رسول اکرم (ص ) می فرمایند:« بهترین شما کسی است که مانند من بهترین رفتاررا باخانواده ( زن وفرزندان ) خود داشته باشد، ومن بهترین شما برای خانوادۀ خود هستم.»( روایت ابن ماجه وحاکم)

    بی بی عایشه ( رض) گوید:

    «من آوازمردم حبشی را درحالی شنیدم که آنها درروز عاشورا سرگرم بازی بودند، رسول اکرم ( ص) فرمودند که آیا می خواهی که بازی آنها را نظاره کنی؟ گفتم: آری. رسول اکرم (ص) آنها را خواستند وخود درمیان دو درایستادند، ودستشان را درازکرده وکف دست را بردرنهاده ومن روی خود را بردست شان نهادم ومی نگریستم وایشان بازی می کردند، رسول اکرم ( ص ) می گفتند: حَسبُکِ.

ومن دوباریا سه بارگفتم خاموش. سپس گفت یا عایشه بس کن! گفتم: آری. سپس وی به ایشان اشاره فرمود وایشان برگشته رفتند. بخاری ومسلم

وآنحضرت ( ص) فرمودند:

   « کاملترین ایمان را کسی ازشما داراست که خلق وخوی نیکو داشته وبا اهل خود (زن وفرزندان ) شایسته ترین وشریفترین رفتاررا داشته باشد.» بخاری ومسلم.

   مزاح وشوخی باید به گونه انجام یابد که برمحبت وانس والفت بیفزاید وسبب شود که اگردرتعاملات ومراودات یومیه کوتاهی وتقصیری صورت می گیرد آنرا جبران وبرحفظ وتقویت روابط کمک کند وعلامه ونشانۀ ازحسن نیت وارادۀ خیرباشد. برخی افراد هرگاهی که قادرنباشند تا نیات پنهانی خود را که ازبیماری های مثل حسادت، بخل، بغض، انتقام ویا غرورناشی می شود، عملی کنند ازطریق شوخی ومزاح به آن عمل می کنند.

   ومزاح وشوخی آن نیست که کسی به حرکات لهو ولعب روی آورد ویا حرکاتی ازایشان صادرگردد که بدورازشأن ومقام یک انسان شریف وبزرگوار، ویا پدرویا مادری که بزرگ واُلگوی رفتاری خانواده هستند، زیرا هرحرکت انسان را فرزندان اُسوه والگو وسرمشق خود قرارمی دهند ونه تنها درداخل خانواده بلکه درهمه ساحات وحالات بروز می دهند.

   انسان درزندگی کامیابی های زیادی را تجربه می کند وگاهی هم این کامیابی ها به ناکامی ها می انجامد ودرعین پیشرفت به عقب نشینی مواجه می گردد و درعین توانائی احساس ضعف وناتوانی می کند ودرزمانی که به علت پیشرفتش مورد تقدیرقرارمی گیرد تازه اشتباهات وخطاهای جبران ناپذیری را مرتکب می گردد که برایش غیرقابل تصوروباوراست. انسان بداند که دربرابریک امتحان بزرگ خداوندی قراردارد وبناءٌ باید که سنجیده قدم گذاشته وتمام حرکات وسکنات خود را حساب شده انجام دهد ودرهرفراز ونشیب، ودرهرسختی وآسانی تعادل خود را حفظ نموده وبهترین شیوۀ « یسروا ولاتعسروا » را درنظرگرفته وبراطرافیانش آنچنان سخت گیری نکند که زندگی خود وخانواده را به جهنمی بدل سازد، زیرا انسان ضعیف وخالی ازاشتباه نیست وهرلحظه ممکن است، اشتباهی را مرتکب گردد وخود را به دردسری مواجه سازد، اما مهمترین اصلی را که انسان درهمه حالات باید درنظربگیرد این است که با هراشتباه وخطائی چه خود مرتکب می گردد ویا خانواده و یا اطرافیانش، باید راه بیرون رفت ازآن را جستجو کند نه آنکه اگرخود مرتکب گردد، انتظارداشته باشد تا همه با وی ازسردلسوزی کمک ومعاونت کننند واما اگردیگری خطا واشتباهی را مرتکب گردید، آنرا سلاح ووسیلۀ ساخته وبرفرق وی بکوبد. ویا با تمسخرو تحقیرآنگونه رفتاری ازخود نشان دهد که گویا شوخی ومزاح می کند درحالی که قصد تحقیروتمسخرطرف را دارد، واین بیماری است.( ادامه دارد)