16 فبروری مطابق 26
دلو
آغاز فاجعۀ که افغانستان را به یک ورطۀ هولناک روبرو کرد.
شب گذشته ( چهارشنبه شب 12 فبروری – 23 دلو) در تلویزیون بی
بی سی فارسی فیلمی را مشاهده کردم که درآن اوضاع آشفتۀ جامعۀ ما به نمایش گذاشته
شده بود ، تمام شب را نخوابیدم زیرا آنرا خطرناکترازجریانات داخل سوریه یافتم .
هرگاه بخواهیم وضعیت موجود افغانستان را بررسی
کنیم باید کمی به عقب برگردیم و به بینیم که آغاز فاجعه به چه زمانی بر می گردد.
زمانی که آی ایس آی وحکومت وقت پاکستان با یک
تعداد احزاب پاکستانی ، طلبای افغانستان را جمع آوری و تحت عنوان جمعیت طلبای
افغانستان به افغانستان لشکر کشی نموده و با حمایت غیرمستقیم مالی و نظامی امریکا
و انگلیس افغانستان را برای مدتی اشغال نمودند . هنگامی که از بی نظیربوتو صدر
اعظم وقت پاکستان دراین زمینه سوال شد که چگونه حکومت وی طالبان را جمع آوری ومورد
حمایت قرارداده و به افغانستان اعزام نموده است
؟ گفت :
« جریان را ازسفارت خانه های انگلیس و امریکا جویا شوید .»
و اما هنگامی
که طالبان ازکنترول خارج گردیده ، و نه تنها افغانستان ومنطقه را با نا آرامی
روبرو ساختند ، بلکه دامن کشور های حامی
خود را هم فرا گرفتند ؛ یعنی آنچه امریکا کِشت کرده بود ، حالا زمان درو آن فرا رسیده بود ؛ و نهایتأ آن چیزی اتفاق
افتاد که برایش باور کردنی نبود . آنگاه امریکا و انگلیس برآن شدند تا طالبان را
از سرراه خود بردارند و آن زمانی بود که دیر شده بود و به آسانی قادر به آن نبودند
تا طالب و بخصوص حامیان پرو پا قرص و قدرتمند آن را سرجایشان بنشانند ، بناءً جنگ
طولانی وپرهزینه ای دیگری را برای مردم جنگزده و مصیبت رسیدۀ افغانستان که تازه از
جنگ با شوروی رهائی یافته وهمه چیز خود را از دست داده بودند ، به ارمغان آورند
واز جانبی در یک بخت آزمائی و تجربه ای جدید جنگی ، پس ازسقوط شوروی خلایی را که ( بگفتۀ شان ) در منطقه و
افغانستان ایجاد شده بود پُرنموده و قلب
آسیا را تحت اِشراف کامل خود در آورند وغیرازتسلط برمقدرات مردم افغانستان ،
برمنابع عظیم زیر زمینی و هست ونیست مردم افغانستان هم مسلط گردند.
درابتدایی مداخله
درافغانستان ، امریکا وانگلیس تلاش کردند تا این نان گرمی را که پخته بودند به
تنهائی نوش جان نمایند وبدون دعوت از این و یا آن به افغانستان لشکر کشی کنند و
حتی کشور هایی دیگری که آرزوی شرکت در این
عملیات را داشتند ، بی نیازی خود را از آنها اعلام نموده و اما درهمان اولین روزهای
آغاز عملیات دانستند که قضیه به این سادگی نیست و بناءً زمینه سازی کردند تا کشور
های بیشتری را دراین لشکرکشی باخود همراه نموده و چنین وانمود کنند که دنیا با خطر
بزرگی رو برو است ، که اگردرنگ کند عواقب ناگواری برای همه جهانیان درپی خواهد
داشت .
اولین تحفۀ ( ظاهراً لشکرکشی جهانی دربرابرچندطالب ) برای
مردم افغانستان
و چنانچه با
دعوت از نیروهای ناتو و با پشتوانۀ یک ارتش قوی و قدرتمند وکارآزموده و با شرکت
کشورهای بیشماری ، همراه با جدیدترین تجهیزات نظامی و پول و امکانات مالی و ظاهرأ
طرح های برای باز سازی وارد افغانستان شده وچنین مدعی شدند که حمایت جهانی را برای
سرکوب و متلاشی کردن مراکزتروریستی با خود داشته و مورد حمایت و پشتیبانی جامعه ای
بین المللی قرار دارند و اما با همه این هیاهو ولشکر کشی نتیجه چه شد ؟
واقعیت ها یی قریب به بیش از یک دهه حضور این نیروها
درافغانستان ، نه تنها درجنگ با تروریست ها دستآورد محسوسی نداشته اند بلکه علاوتأ
خود باعث مرگ ومیر و به شهادت رساندن هزاران انسان بیگناه و مظلوم افغان ، از زن و
مرد و پیرو جوان و زنان و اطفال بی گناه گردیده که دراکثر آن مناطق تحت اِشراف
اینها ، هیچ جنبندۀ احساس امنیت نکرده و حتی بگفتۀ ساکنین مناطق تحت اشغال اینها ،
شب را که برای آرامش است ، هیچگاه کسی شب را بدون ترس و لَرز و دِلهُرَه به پایان
نبرده است ؛ بخصوص اطفال و زنان این مناطق بدترین دوران زندگی را در طی سه دهه جنگ
در افغانستان تجربه کرده اند . وحتی سرو صدای رئیس جمهوری دست نشاندۀ خود شان هم
درآمده است .
دومین تحفه ( فساد درهمه ابعاد آن ) برای مردم افغانستان
واما جریان با
لشکرکشی هم خاتمه نیافت ، بلکه با سرازیر کردن پول و امکانات و شیوه های محیلانه و
مزوِّرانه توزیع و بکارگیری پول وامکانات اگرچه تأثیرات مثبتی هم برزندگی مردم ما
در قبل و پس ازمداخله ، بخصوص دراقتصاد مردم ما داشت ، و ازپل و پلچک تا جاده و
سرک های اسفالت چیزی نیست که از آن بتوان چشم پوشی کرد ، اما تأثیرات منفی آن در زوایای
مختلف زندگی مردم ما از جمله در فروپاشی جامعه به دامن فساد و ازجمله درفساد اداری
و اخلاقی و اجتماعی و نابودی همه ارزشهای معنوی و ایجاد شگاف و اختلاف و نفاق درجامعه
و برهم زدن تعادل ( درهمه سطوح قومی ونژادی ، حزبی وگروهی ، ملی ومذهبی ) و آن هم
از طریق مؤسسات و انجئوهایی مرموز چیزیست که امروز افغانستان ازبدنام ترین کشور ها
، دررابطه با فساد و ازجمله فساد اداری شناخته می شود و هرگاه انسان بخواهد اسناد
و شواهد کافی در زمینۀ این طرح و برنامه های ویران گرانه فراهم کند ، مثنوی هفتاد
من کاغذ می گردد .
همانگونه که ،
همه هست و نیست مردم ما ( بهترین مردم روی زمین که اگرخدا بخواهد درآیندۀ نزدیک
دراین زمینه حرف های خواهم داشت ) را نشانه گرفته اند ، مردم افغانستان ، بخصوص
نسل جوان افغان را هدف قرار داده تا از بنیاد و ریشه ، این نسل را دگرگون و ازرده خارج سازند و بناءً
هرآنچه ، یک فرد و یا یک جمع و جامعه را
می تواند به نابودی سوق دهد آنرا در مورد مردم افغانستان به اجرا در آورده اند .
سومین تحفه ( تولید مواد مخدر) برای مردم افغانستان
تولید وپخش مواد مخدر ، آن هم به پیمانۀ که در
سطح دنیا بی سابقه است . درحالی که هیچ گاهی افغانستان ، چه دردوران نظام های ملوک
الطوائفی ؛ و چه در دوران نظام های مختلف سلطنتی ؛ ویا چه دردوران رژیم پوسیدۀ
ظاهر شاهی ؛ ویا هم چه پس از آن به چنین فاجعۀ روبرو نبوده است . ونقطۀ مهم وجالبی
این که ، این پدیده فقط در مناطق تحت اداره و نفوذ و درساحۀ پایگاه های نیروهای
خارجی در افغانستان محدود بوده است ، خود
گویای این واقعیت است که زیر این کاسه ،
نیم کاسۀ بوده است . در حالیکه کِشت و تولید مواد مخدر درزمان طالبان وهم چنین
درقبل وما بعد آن هم ، ویا هم در ساحات
تحت نفوذ مجاهدین مانند هرات و یا مزار وبیشتر ولایات صفر بوده است . ولی
با ورود نیروهای خارجی به افغانستان ، این پدیده به یک معضله بزرگ ملی و بین الملی
بدل گردیده است .
چهارمین تحفه ( اعتیاد ) برای مردم افغانستان
اعتیاد به مواد
مخدر ، که امروز به یک فاجعۀ ملی بدل گردیده است و هز اران تن ازجوانان تا پیران و
از زنان تا مردان را به کام خود فروبرده و به نظرم فاجعۀ خیلی درد ناکتر وعظیم تر ازفاجعۀ سوریه
درحال شکل گیری است زیرا درسوریه دریک جنگ رویاروئی جوانان ومردم زیادی تلف می
گردند و اما در این ( جنگ پنهانی ) فاجعۀ وحشتناک وعظیم انسانی درافغانستان روزانه
به علت تماس و ارتباط معتادان با دیگران ، آمار این مبتلایان بصورت بی سابقۀ بالا
می رود زیرا فضای موجود کشور که آگنده از فساد ، ظلم ، بی عدالتی ، بیکاری ، بی
بندو باری و لاقانونی است وخود زمینه ساز رشد چنین بلایا ، و بسترخوبی برای افزایش چنین ویروس کشنده
ایست . و تا جائی که دیده می شود اصلاح
وضع موجود هم به ملیارد ها دالرقابل پیشگیری نیست ، و این یکی دیگر ازفاجعه بار
ترین دستآورد های یک دهۀ اخیر ، بخصوص بعد از ورود قوای خارجی به افغانستان است .
اعتیاد به مواد مخدر، قبلأ درکشورهای همسایه ای ایران و پاکستان به پیمانۀ وسیع
مشهود بود ؛ ولی درافغانستان اعتیاد به مواد مخدر هیچ گاهی خیلی محسوس و قابل تشویش و نگرانی نبوده است ، زیرا اعتیاد
به مواد مخدر به آمار وارقام نمی آمد .
حرکات مرموز و گزارشهای بیشمار دیگری هم طی همین سال ها از مناطق
تحت نفوذ این نیروها ، پخش و نشر گردید که از بین این نیرو ها ، درمقاطع مختلف ،
افراد مشخصی روابط وارتباطات نزدیکی با طالبان داشته و حتی افرادی از بین مقامات و
مراجع انگلیسی ، سلاح وتجهیزات زیادی در اختیارطالبان قرار داده اند . که پخش و
نشر این اخبارو گذارشات باعث ترور و کشته شدن یکی از خبرنگاران معروف و تیرگی
روابط دو طرف انگلیس و افغان گردید ولی متأسفانه بدون تحقیق و پیگرد چنین جریاناتی
، به آن خاتمه داده شد . خلاصه آنچه امروز، پس از بیش از یک دهه از تجاوز مستقیم
سوم ( تجاوز اول تجاوز شوروی و تجاوز دوم تجاوزآی ایس آی پاکستان تحت عنوان طالب و
این تجاوز سوم ) به افغانستان میگذرد چیزی که می تواند ابعاد این فاجعه را به مهک
بگذارد ، یک کمیسیون بی طرف و غیروابسته به این و آن است که باید روزی این جریان
را با جریانات قبلی یکجا بررسی نموده و این مأمول زمانی ممکن خواهد گردید که یک
نظام و حکومت و دولت مستقل و آزاد و غیروابسته در افغانستان بمیان آید که من خیلی
معتقدم که این آرزو به زودی انشاءالله برآورده خواهد شد ، زیرا مردم ما از وضع
موجود به تنگ آمده و متوجه شده اند که فقط با تکیه برالله و ایمان وعقیدۀ خالص وبا
اتحاد و وحدت صفوف می توانند که بر پرابلم ها و مشکلات موجود غلبه نموده و
نظام مورد نظرخود را درکشور بسازند . انشاءالله
بهاءالدین ضیائی
ایمل آدرس : zbcd09@yahoo.com
آدرس وبلاگ :ziaiebeha.blogspot.nl
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر