توبۀ نصوح
نوشته اند
:نصوح مردی عربی بود که چهره و سیمای زنان داشت و به این جهت کارش دلاکی در حمام
زنانه بودو زنان و شاهزادگان را دلاکی می
کرد . اتفاقاً روزی انگشتری دختر امیر در گرمابه گم شد قرار شد فرطۀ ( لٌنگ) همه
دلاکان را کاوش کنند . نصوح وحشت زده بگوشه ای پنهان شد و با خدا عهد کرد که اگر
انگشتر پیدا شد از این کار و شغل توبۀ بی برگشت کند . چون انگشتر پیدا شد و نصوح ایمن گشت و توبه نا
شکستنی کرد ، به توبۀ نصوح معروف شد.
تفسیر ادبی و عرفانی خواجه عبدالله انصاری ( در پاورقی تفسیر آیۀ 22 سورۀ
حدید )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر