1

u8 m0ca1S5arton o2ed0114  · 

Gedeeld met Openbaar

تاریخ سه شنبه بیست و هفتم حوت مطابق 18 مارچ 2014

قیام خونین بیست وچهارم حوت هرات

قسمت پنجم

عوامل و انگیزه های اصلی قیام 24 حوت هرات

این ها ( گروهک های وابسته با حمایت مستقیم باداران شان ) در اولین فرصت بدست آمده پس از سلطه بر مقدرات مردم، خواستند تا ضرب شصتی را به مردم مظلوم هرات نشان دهند، بصورتی که هیچ گاهی فکر رویاروئی و مقابله را در سر نپرورانند.

این ها در اولین شب های کودتای خونین هفت ثور، و پس از آن که نقاب ها را از چهره ها برداشتند، مانند گرگان وحشی و گرسنه به جان مردم مظلوم ما افتادند، بر سران و بزرگان و موی سفیدان قوم، علما و دانشمندان، اعضا و افراد وابسته به تنظیم ها و گروه های اسلامی، سادات معروف و مشهور و پیر، مُرشد و پیشوایان مردم ما مانند سادات، آقا صاحب کبرزانی ، عبدالباقی جان، صمد جان، انور جان و فضل حق جان ( مجددی ) و شیخ نوراحمد جان و شیخ غلام جان و ده ها شخصیت دیگر، شب هنگام حمله کرده، تعدادی را در مسیر راه ها محاکمۀ صحرائی نموده و جمع دیگری را برای تصمیم گیری و باج خواهی در سلول ها و مراکز دولتی که تحت قبضۀ خود در آورده بودند، بصورت مخفی به قید و بند و اسارت خود در آوردند. این ها هر چه با شدت و خشونت و سفاکی بیشتر عمل می نمودند، به همان پیمانه نفرت و انزجار جامعه و مردم از این ها گسترش بیشتر پیدا می کرد؛ و این حربه ها و شلاق ها باعث بیداری بیشتر مردم می گردید.

این ها در اقدام بعدی به تأسیس مراکز و هسته های جاسوسی و اطلاع رسانی پرداخته و برای اولین بار در کشور فضای تیره و تار تعقیت و کنترول درکل کشور را ایجاد و همه کس و همه چیز را زیر نظر و تحت نظارت خود در آوردند. برای پیاده کردن این اهداف پلید خود از اطفال و خوردسالان، ازیتیمان و بیوه زنان و از جوانان لاابایی تا نیازمندان استفاده سؤ نموده تا جایی که دربین ملت یک فضای یأس و نا امیدی و بدگمانی و ترس و وحشت را بصورت همگانی و همه شمول ایجاد نمودند.

این ها پس از وحشتی که سراپای این ها را فرا گرفته بود و از همه جا صدای آزادی و آزادی خواهی به گوش می رسید، به نسل جوان کشور هجوم برده و تحت عنوان خدمت عسکری از شاگرد شاگرد نانوا تا شاگرد آهنگر و از شاگرد مدرسه تا مکتب هیچ یکی از شرَّ این ها در امان نماندند.

این ها در قدم بعدی، به خانه ها و به هر جایی که سراغ مال و دارائی و ثروت و زیوری را داشتند، هجوم می بردند و هر چه بدست شان می آمد مانند مال میراثی و غنیمت با خود می بردند و چنان فضائی پُر از ترس و رُعب و وحشت را پس از هجوم به خانه ها ایجاد می نمودند که گویی این اموال و دارا یی های نا مشروع و این ثروت ها و اموال غارت شده ایست که این ها کشف و ضبط کرده اند.

این ها آمدند و بدون در نظرداشت ایمان و عقیده و دیانت راسخ مردم، از روزهای نخست حاکمیت خود به نصاب درسی مدارس و مکاتب و حلقات فرهنگی هجوم برده تلاش کردند تا همه برنامه های درسی و آموزشی وحتی درس خصوصی و خانگی و در کُل، نظام فرهنگی حاکم بر جامعه را از ریشه تبدیل کرده و فکر و اندیشۀ مارکسیسزم - لنینیزم را جایگزین آن گردانند.

در این طرح عجولانۀ خود چنان افراط نموده و با چنان شدتی عمل کردند که ضعیف ترین افراد از نظر ایمانی هم تحمل آن را کرده نمی توانستند و بناءً در مدت کمی ، آن گونه فضای تیره و تاری را بر کشور حاکم ساختند که همه کس احساس می کرد که کشور مورد تهاجم و تجاوز عقیدتی و فرهنگی قرار گرفته است.

این ها در اوایل کودتای هفت ثور طرح یک حرکت سواد آموزی را ریختند تا بدینوسیله زنان عفیف و پاکدامنی را که مطابق سنت ها و عنعنات اجتماعی، از شرکت در محافل و مجالس عمومی خود داری می نمودند، به بهانۀ سواد آموزی به مادران پاکدامن و خواهران با حیا و با آبرو و باعزت افغان دسترسی پیدا کرده و از این طریق بتوانند به داخل خانه ها راه پیداکنند، درحالی که اکثر دختران و زنان اففان، چه در خانه و چه در مسجد و چه در درسخانه های محل زندگی خود همیشه به فراگیری قرآن و سنت و درس های از بوستان و گلستان سعدی تا اشعار خواجه حافظ و پنج کتاب همَّت گماشته و کمتر دختر و مادر مسلمانِی پیدا می شد که سواد خواندن و یا نوشتن را نداشته و قادر نباشد تا کتب دری و پشتو و همچنین کلام الله مجید را تلاوت کند.

این ها به این هم اکتفا نکرده بلکه به ساحت ناموس مردم هم هجوم برده و در امور خانه و خانواده و طلاق و ازدواج آن گونه نظامی را به ارمغان آوردند که هرکسی احساس آن را می کرد که همه چیزش به باد فنا رفته است یعنی حریم خانوادگی اش مورد حمله و هجوم مستقیم این گروه طاغی قرار گرفته است.

این ها که دربین ملت مسلمان منفور و در بین جامعه جایی پایی نداشتند تلاش کردند تا از طریق تقسیم زمین و املاک مردم در بین اقشار فقیر و کم در آمد تعدادی از مردم مسلمان را از این طریق جلب و جذب نموده و به دور اهداف پلید خود جمع و به تقویت حزب و گروه خود بپردازند و اما در اولین لحظات مشاهده کردند که این مردم بخوبی می دانند که این زمین و دارایی، زمین و دارائی غصبی و عملی حرام است که اجازه ندارند مال کسی را بدون مجوز شرعی صاحب گردند و از این عمل نه تنها این انسان های بی شعور نفعی نبرده و کسی جذب این باند تبه کار نگردید، بلکه جمع کثیری از مردمی را هم که مال و دارائی ایشان را غصب کرده بودند، از دست داده و در صف مقابل خود قرار دادند.

مردم شریف و نجیبی که سال های سال با عزت و آبرو و با تعظیم و احترام زندگی شرافتمندانۀ را تجربه کرده بودند حالا در برابر هر خس و خاشاک و در برابر هر آدم هرزه و فرومایۀ باید سر تعظیم فرود آورند و برای ادامۀ حیاب باید اسارت و بندگی این و آن اراذل و اوباش را قبول کنند.

( ادامه دارد ) بهاء الدین ضیایی

1Abdul Rahim Haqqani

Leuk

Opmerking plaatsen