برادرعزیزوگرامی، داکتریوسف احراری یکی ازپاک مردان بادرد وبا احساس کشور، کسی که ازآوان جوانی تا همین اکنون درخدمت دین ووطن قراردارد، دردوران جهاد ومقاومت ودرزمان اشغال کشورتوسط شوروی، درکنارسنگرنشینان، دربخشهای فرهنگی وصحی ازهیچ تلاش وکوششی دریغ نورزیده ودرسخت ترین شرایط کشورکمربه خدمت دین ووطن بسته است، وسپس درمحیط آوارگی وهجرت هم لحظۀ بیکارننشسته وتا جائی که درجریان قراردارم، علاوه برتأمین معیشت خانواده وفرزندان، درخدمت گذاری به والدین متدین وبیمارخود هم ازهیچ ایثاروفداکاری دریغ نکرده است وبا وجود همۀ این گرفتاریها واحساس مسئولیتها، قدمهای مؤثری درمسیرمبارزه وجهاد برداشته وهم دراین اواخردرمحیط هجرت دراسترالیا به سراغ مهاجرین افغانی رفته است که ده ها سال قبل به استرالیا مهاجرت نموده وازخود آثارارزشمند وباقیات الصالحاتی ازقبیل مسجد ومدرسه، سرک وجاده، تعمیروساختمان، آبادی وعمران وحتی قطاری را به اسم ( فغان ) ازخود بجای گذاشته اند که تا امروزدربین مردم آن سرزمین واهالی محل زندگی شان ازآنها به گرمی ونیکی یاد می گردد . این برادرعزیزودلسوزبه تنهائی وبا عدم امکانات لازم، کاری را انجام داده است که یک وزارت ( لات ولوت ها ) انجام نداده است وحقیقتاً که قابل قدروتمجید است. وی با این اقدام تاریخی خود به کاربزرگی همت گماشته وبا تهیۀ گزارشی جامع وکامل اززندگی ودستآورد های یک نسل ازمهاجرینی که نقش پررنگی را درعمران وآبادی منطقه ودردیارهجرت ایفا نموده واکنون به فراموشی سپرده شده اند، پرده برداری و در راه گشایی یک تحقیق وتفحص پیشقدم گردیده است، چیزی که باید وزارت های کلتوروفرهنگ ومعارف ویا هم وزارت های خارجه، کارواموراجتماعی ومهاجرین سالهای قبل باید به انجام آن مبادرت ورزیده وآن جمعی را که سالها قبل ازاین به استرالیا مهاجرت ویا به آن سرزمین ها سوق داده شده اند، آن جمع را مورد ارزیابی وشناسائی قرارداده ودرزمینه تحقیقات جامعی را انجام می دادند، متاُسفانه همانگونه که ما افغانها، درهمۀ زمینه ها وازجمله دراموردولتداری وادای وجائب ومسئولیتهای دولتی کارارزشمندی انجام نداده وشاید تا امروزاطلاعی هم ازچگونگی این جمع مهاجروآواره نزد دولتمردان وادرات مربوطه موجود نباشد. سفارتخانه های کشورما هم که اکثراً با مصارف هنگفت ومعاشهای گزاف به خوشگذرانی و توزیع وفروش پاسپورت وآنهم برای بدست آوردن مُشتی پول مصروف اند، مشخص است که هیچ کارمؤثرومفیدی که بیانگراحساس مسئولیت دربرابرخاک ووطن باشد انجام نداده ونمی دهند. تاجائی که دیده می شود، برخی ازسفارتخانه های کشوربه اموری مشغول اند که بدورازاهداف ومقاصد وبدورازوجهۀ اسلامی، ملی وبین المللی افغانستان است، تاجائی که کاربه فاجعه کشیده وعناصرمرموزووابسته به ارگانهای استخباراتی دربیشتراین سفارتخانه ها جابجا گردیده وطرح های دشمنان قسم خوردۀ کشوررا دراین نمایندگیها پیاده می کنند. من فقط یکی ازسفرای را می شناسم ( آقای فاضل سفیرافغانستان درمصر) که درطی مأموریتهای مختلف خود، با صداقت واخلاص، آنگونه عمل نموده است که شایستۀ تقدیروتمجید است. این حقیقت زمانی می تواند مشخص گردد که نه تننها سفارتخانه ها بلکه همه نمایندگیهای سیاسی کشوردرخارج ازکشورمورد ارزیابی قرارگرفته وبررسی گردد.
همانگونه که افغانستان ازمنابع عظیم مادی وذخایربزرگ زیرزمینی ودست ناخورده وآب فراوان وزمین حاصلخیز ودشت ودمن وکوه وکمربا برکت وسرشارازمنابع طبیعی برخورداراست، ازمنابع عظیم معنوی وازنسل جوان با درک وبا احساس وکارآزموده ومؤمن تا پیران وبزرگان دانشمند وآگاه، مدیرومدبروبا تجربه بهره مند است که متأسفانه درهیچ مقطعی ازتاریخ کشور، برای استفاده معقول ومفید ازاین سرمایه های مادی ومعنوی کشورطرح وبرنامۀ وجود نداشته است واگرطرح وبرنامه هم رویدست قرارگرفته، آنهم فدای اهداف واغراض وفدای توطئه ها ودسایس وفدای تعصبات قومی ونژادی قرارگرفته وبه نتیجۀ لازم نرسیده است. من صدها وبلکه هزاران جوان با درد وبا احساس ویا میان سالان با تجربه وبا اخلاص وپیران وبزرگان آبدیدۀ را سراغ دارم که با کانی ازشرافت وبزرگواری، ادب واخلاق، علم وآگاهی، مدیریت واداره، عفت وپاکدامنی، وبا نفش خلاق ونوآوری که دارا هستند ومی توانند درحل خیلی ازمعضلات جامعه وکشورسهم اساسی بگیرند، اما با تأسف یا آنکه ازنظرها وازدید دست اندرکاران بدورمانده ویا درگروقدرتمندان وصاحبان زر، زور وتزویرقرارگرفته ویا درچوکات این وآن حزب وگروه بی طرح وبرنامه گیرکرده وبا درچنگال فقروفاقه، به زندگی فلاکتباری ادامه می دهند. کسی تا همین اکنون پیدا نشده است تا به این معضلات واین مسائل حیاتی جامعه وکشورچشم بصیرت بازنموده، بدورازتعصبات قومی ونژادی، حزبی وگروهی ودینی ومذهبی درجستجوی راه نجاتی برای کشورگردد. ما همه چیزداریم، بشرط آنکه خود را ازشرنفس وهوا وازدام های پوشیده وپنهانی که دشمنان دین ووطن درراه ما پهن کرده اند رهانیده وبا استعانت ازپروردگارراه خود رابسوی فلاح ورستگاری خود، جامعه وکشورخود بگشائیم.
